Ο άνθρωπος, από την αρχή της εμφάνισής του, άρχισε να χρησιμοποιεί διάφορα υλικά με τα οποία έφτιαξε εργαλεία και όπλα που του ήταν απαραίτητα για την επιβίωσή του. Τα πρώτα
εργαλεία και όπλα, ήταν είτε από ξύλα, είτε από πέτρες, είτε από κόκαλα. Αυτά ήταν τα πρώτα υλικά που χρησιμοποίησε ο άνθρωπος και επειδή το πιο σημαντικό ήταν η πέτρα, η εποχή αυτή ονομάστηκε λίθινη. Τα μέταλλα τα ανακάλυψε αργότερα (περίπου 5000 π.Χ.). Μία θεωρία υποστηρίζει ότι μετά από μεγάλες πυρκαγιές, τα μέταλλα που υπήρχαν μέσα σε διάφορα πετρώματα έλιωναν, κι έτσι με αυτό τον τρόπο επιτυγχανόταν η εξόρυξη τους. Έτσι ο άνθρωπος ανακάλυψε το χαλκό (Cu). Η εποχή αυτή χαρακτηρίζεται από την χρήση του χαλκού και ονομάζεται εποχή του χαλκού (5000-3000 π.Χ.). Γρήγορα παρατήρησε ότι αυτό το υλικό είχε μια πολύ χρήσιμη ιδιότητα, ήταν εύπλαστο, δηλαδή μπορούσε πολύ εύκολα να το διαμορφώσει σε εργαλείο ή σε όπλο (π.χ. με σφυρηλάτηση), χωρίς αυτό να παρουσιάσει ρωγμές ή να σπάσει.Τυχαία πάλι, ίσως μετά από κάποια πυρκαγιά, βγήκε από κάποια πετρώματα ένα μεταλλικό υλικό, το οποίο έμοιαζε με το χαλκό, αλλά είχε πολύ καλύτερες μηχανικές ιδιότητες. Το υλικό αυτό ήταν κράμα χαλκού-κασσιτέρου (Cu-Sn) και ονομάστηκε ατέρωμα (μπρούντζος).
TEI of West Macedonia
