Φυσικό αέριο: οικιακή – βιομηχανική χρήση

Φυσικό αέριο: οικιακή – βιομηχανική χρήση

Το τεκμήριο παρέχεται από τον φορέα :
Τεχνολογικό Εκπαιδευτικό Ίδρυμα (ΤΕΙ) Δυτικής Μακεδονίας   

Αποθετήριο :
@νάκτησις   

δείτε την πρωτότυπη σελίδα τεκμηρίου
στον ιστότοπο του αποθετηρίου του φορέα για περισσότερες πληροφορίες και για να δείτε όλα τα ψηφιακά αρχεία του τεκμηρίου*



Φυσικό αέριο: οικιακή – βιομηχανική χρήση

Λιάπης, Χρήστος
Ρώσσος, Στέλιος

Thesis
NonPeerReviewed

2005


Η ιστορία των αερίων καυσίμων - στα οποία συγκαταλέγονται και τα φυσικά αέρια -αρχίζει με την παραγωγή καυσίμου αερίου με ξηρή απόσταξη από στερεά καύσιμα, που χρησίμευσε για φωτισμό. Γι' αυτό τον λόγο και ονομάστηκε "φωταέριο". Ο πρώτος, που φαί-νεται, ότι χρησιμοποίησε το φωταέριο για συνεχή φωτισμό ήταν ο Minkelers περί τα τέ¬λη του 18ου αιώνα. Επίσης το 1791 ο Lebon προσπάθησε να χρησιμοποιήσει στο Παρίσι αέριο, που παρήγαγε από ξύλα για φωτισμό. Ασφαλώς όμως χρησιμοποίησε για φωτι¬σμό φωταέριο ο Merdoc, που το 1792 φώτισε το εργαστήριο του και την κατοικία του. Η επιτυχία του αυτή τον οδήγησε στην ίδρυση του πρώτου εργοστασίου φωταερίου στον κόσμο στο Μπίρμινγκχαμ το 1798. Τούτο αποτέλεσε σπουδαίο γεγονός στην ιστορία του τεχνικού πολιτισμού. Μεγάλη όμως συμβολή στην ανάπτυξη του φωταερίου είχε ο Samnuel Cleg - πα¬λαιός συνεργάτης του Merdoc - που εφεύρε όλα τα βοηθητικά κατ' αρχήν μηχανήματα για τον καθαρισμό, την συλλογή και αποθήκευση, την ρύθμιση της παραγωγής, αλλά και την μέτρηση του φωταερίου. Έδωσε επίσης ώθηση στην εξέλιξη των μηχανημάτων πα¬ραγωγής του. Τα μηχανήματα αυτά χρησιμοποίησε για την παραγωγή του φωταερίου, με το οποίο φώτισε το 1813 για πρώτη φορά στην ιστορία τους δρόμους του Λονδίνου. Βέ¬βαια πολύ σύντομα το φωταέριο χρησιμοποιήθηκε - σαν ευγενές καύσιμο, που είναι - για θερμικούς σκοπούς στην οικιακή και εμπορική οικονομία, π.χ. για μαγειρικούς σκοπούς, για θέρμανση νερού, για θέρμανση χώρων ή και για ειδικές ακόμη κατεργασίες.

Βιομηχανία
Φυσικό αέριο, αγωγοί του

Ελληνική γλώσσα

cc_by_nc_nd



*Η εύρυθμη και αδιάλειπτη λειτουργία των διαδικτυακών διευθύνσεων των συλλογών (ψηφιακό αρχείο, καρτέλα τεκμηρίου στο αποθετήριο) είναι αποκλειστική ευθύνη των αντίστοιχων Φορέων περιεχομένου.