Ο βέλτιστος σχεδιασμός για την ελαχιστοποίηση των ενεργειακών αναγκών του κτιριακού τομέα αποτελεί στις μέρες μας ένα από τους βασικότερους άξονες της ευρωπαϊκής ενεργειακής πολιτικής. Η προτεραιότητα αυτή εντάσσεται στην ευρύτερη φιλοσοφία της Ένωσης για ένα ώριμο ενεργειακό σχεδιασμό που εδράζεται στην αρχή ότι η καλύτερη μέθοδος μείωσης των θερμοσκοπικών ρύπων δεν είναι άλλη από την εξοικονόμηση ενέργειας. Σήμερα ο οικιακός και γενικότερα ο κτιριακός τομέας καταναλώνει γύρω στο 40% της συνολικής ενέργειας στον ευρωπαϊκό χώρο, από την οποία εκτιμάται ότι το 80% αφορά σε ανάγκες θέρμανσης και ψύξης χώρου. Από αυτό το γεγονός προκύπτει και η βαρύτητα του ορθολογικού ενεργειακού σχεδιασμού των κτιρίων, ως επίσης και η υιοθέτηση των κατάλληλων κατασκευαστικών λύσεων τόσο για νεοαναγειρόμενες, όσο και για υφιστάμενες κατοικίες. Καθαρά σε επίπεδο θερμομονωτικών υλικών αλλά και κατασκευαστικών λύσεων, ο οικοδομικός τομέας έχει να επιδείξει σειρά αξιόπιστων λύσεων, οι οποίες εδράζονται κυρίως στην χρήση κατάλληλων δομικών υλικών χαμηλής θερμικής αγωγιμότητας. Παράλληλα, ραγδαία είναι η ανάπτυξη της υιοθέτησης παθητικών συστημάτων, τα οποία εκμεταλλεύονται στην λογική του βιοκλιματισμού τα ηλιακά και ανεμολογικά δεδομένα του χώρου, ελαχιστοποιώντας έτσι τις θερμικές απώλειες.
Στο κεφάλαιο 1 θα ασχοληθεί με την ιστορική αναδρομή,
Στο κεφάλαιο 2 θα παρουσιαστούν οι βασικές έννοιες του θέματος, στο κεφάλαιο 3 θα αναφερθεί στην νομοθεσία για την ενεργειακή απόδοση
των κτιρίων, στο κεφάλαιο 4
θα
αναλυθεί η μελέτη της ενεργειακής απόδοσης των
κτιρίων,
στο κεφάλαιο 5
θα
γίνει αναφορά στην ενεργειακή επιθεώρηση των λεβήτων
και των εγκαταστάσεων, στο κεφάλαιο 6 θα αναφερθεί στην ενεργειακή επιθεώρηση
εγκαταστάσεων κλιματισμού, στο κεφάλαιο 7 θα ασχοληθεί με την ενεργειακή επιθεώρηση συστημάτων
φωτισμού.
TEI of West Macedonia
