Ο όρος «Διοίκηση Ανθρώπινων Πόρων» σηματοδοτεί μια προσπάθεια συστηματικής και μακροχρόνιας αντιμετώπισης του συνόλου του ανθρώπινου δυναμικού μιας οργάνωσης, το οποίο αντιμετωπίζεται σαν «πόρος». Δίνεται έμφαση στο σχεδιασμό των δραστηριοτήτων και πολιτικών που αφορούν όλο το προσωπικό σε σχέση με τις μακροχρόνιες ανάγκες της επιχείρησης. Η υποκίνηση είναι σήμερα από τα ποιο σπουδαία θέματα στο χώρο των επιχειρήσεων γιατί αποδεσμεύει σημαντική ενεργεία από τα άτομα προς όφελος των οργανωτικών στόχων. Όλες οι υποκινητικές θεωρίες προσπαθούν να δώσουν απάντηση στα «γιατί» της ανθρώπινης συμπεριφοράς. Από πλευράς υποκίνησης τα «γιατί» αυτά συγκεκριμενοποιούνται στο «γιατί» το άτομο θα πρέπει να καταβάλει επιπλέον προσπάθεια στον εργασιακό του χώρο.