Η εργασία πραγματεύεται την διοίκηση των ανθρωπίνων πόρων ως παράγοντας ανάπτυξης στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και ειδικότερα στον παράγοντα της ανθρώπινης γνώσης.
Συγκεκριμένα, ασχολείται με την θέση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων στην ιστορία δηλαδή στην δημιουργία των πρώτων επιχειρήσεων στους αρχαίους πολιτισμούς και στην μετέπειτα εξέλιξη τους, επηρεασμένες με τις νέες μεθόδους παραγωγής και της τεχνολογικής προόδου, των ορισμό που ενέκρινε η επιτροπή της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τα κριτήρια μεγέθους μιας επιχείρησης ανάλογα με τον αριθμό απασχολούμενων ατόμων και τα οικονομικά όρια, όπως επίσης και σε ποίους κλάδους διακρίνονται οι Μ.Μ.Ε. Γίνεται αναφορά στην προσφορά των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, δηλαδή στην δημιουργία θέσεων εργασίας και στην εισαγωγή καινοτομιών, καθώς και στην ενίσχυση και εξάρτηση των μεγάλων επιχειρήσεων από τις μικρομεσαίες, αναφέρονται επίσης τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα τους.
Στη συνέχεια γίνεται εισαγωγή στη διοίκηση ανθρωπίνων πόρων και στην εξέλιξη της με την πάροδο των χρόνων, στον ορισμό και στις βασικές αρμοδιότητες της διοίκησης ανθρωπίνων πόρων καθώς και στην οργάνωση και στην στελέχωση του τμήματος. Γίνεται εκτεταμένη αναφορά του προγραμματισμού των ανθρωπίνων πόρων, των αναγκών του και των απαιτήσεων του. Τέλος, παρουσιάζεται ο τρόπος με τον οποίο μπορούν να αναπτυχθούν οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις, μέσω της εκπαίδευσης του ανθρώπινου δυναμικού και τη συμμετοχή των εργαζομένων στη διοίκηση της επιχείρησης.
Μ > Μικρομεσαίες επιχειρήσεις
Δ > Διοίκηση προσωπικού
Social Sciences ▶ Economics and Business Commerce
(EN)
Μικρομεσαίες επιχειρήσεις
Διοίκηση προσωπικού
Greek
Πρώην Αυτόνομα Τμήματα > Τμήμα Διεθνούς Εμπορίου (Καστοριά)
TEI of West Macedonia
