Το όνομα του Habermas στη μεταπολεμική γερμανική φιλοσοφία συνδέεται άρρηκτα με δύο σημαντικές στροφές που το ίδιο το έργο του αντιπροσωπεύει: πρώτον, ο Habermas επιχειρεί να τακτοποιήσει τους λογαριασμούς του με την κλασική εκδοχή της Κριτικής Θεωρίας (δηλαδή με τους Marx Horkheimer και Theodor W. Adorno) και δεύτερον, αποκαθιστά τις σχέσεις διαλόγου και επαφής με την ευρύτερη παράδοση της ευρωπαϊκής φιλοσοφίας.
Η θεμελίωση των ηθικών δεσμευτικών κανόνων ανάγεται στην επικοινωνιακή διαδικασία, κατά την οποία οι δρώντες εγείρουν απαιτήσεις αλήθειας, ειλικρίνειας και ορθότητας. Ο Λόγος (Vernunft) στη φιλοσοφική σκέψη του Habermas δεν έχει μεταφυσική καταγωγή και προέλευση, αλλά αντιθέτως ενυπάρχει ως υπαρκτική δυνατότητα στο ίδιο το κοινωνικό γίγνεσθαι. Είναι χαρακτηριστικό για την αυτοσυνείδηση της εποχής μας αυτό που τονίζει ο Habermas , ότι δηλαδή η «ορθή κοινωνία» δεν κρίνεται σήμερα, στην εποχή της ύστερης νεωτερικότητας, με βάση τη δίκαιη διανομή του κοινωνικού πλούτου, αλλά με κριτήρια επικοινωνιακής ορθολογικότητας. Η θεωρία του Habermas για την επικοινωνιακή ορθολογικότητα δεν αποτελεί μια ακόμη κοινωνική θεωρία ανάμεσα στις άλλες. Εγείρει την επιστημολογική απαίτηση να είναι η θεωρητική συνείδηση της εποχής μας στο βαθμό που είναι σε θέση να υποδείξει τους γενικούς καθολικούς και δεσμευτικούς κανόνες της αμοιβαίας συνεννόησης και συνεργασίας μεταξύ των ανθρώπων.
Ε > Επικοινωνία
Π > Πολιτική φιλοσοφία
Social Sciences ▶ Media and Communications Media
(EN)
Πολιτική φιλοσοφία
Επικοινωνία
Greek
Σχολή Τεχνολογικών Εφαρμογών > Τμήμα Δημοσίων Σχέσεων (Καστοριά)
TEI of West Macedonia
