Η σύσταση της Ευρωπαϊκής Ένωσης ως θεσμού που διέπεται από οικονομική ενοποίηση των χωρών που την απαρτίζουν προϋπόθετε τη σταδιακή δημιουργία μιας ενιαίας αγοράς, η οποία θα εμπεριείχε όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά μιας εθνικής αγοράς. Αναγκαία προϋπόθεση για τη δημιουργία αυτής της αγοράς ήταν η σταδιακή προσέγγιση των οικονομικών πολιτικών κάθε κράτους η οποία θα οδηγούσε σταδιακά στην κατάργηση των φορολογικών συνόρων και στην εναρμόνιση των φορολογικών βαρών στο χώρο της Ενωμένης Ευρώπης.
Έχει αποδειχθεί ότι η κατάργηση των δασμών μεταξύ των χωρών της Ε.Ε. και η εφαρμογή κοινής δασμολογικής πολιτικής έναντι των τρίτων χωρών δεν αρκούν για τη δημιουργία μιας ενιαίας αγοράς, όπως την οραματίστηκαν οι ιδρυτές της Ένωσης. Η ύπαρξη διαφορετικών φορολογικών συστημάτων εμποδίζει την επίτευξη αυτού του βασικού σκοπού της Ένωσης και συνεπώς κρίνεται αναγκαία η εφαρμογή μιας κοινής φορολογικής πολιτικής από όλα τα κράτη μέλη.
Στον φορολογικό τομέα η δράση της Ε.Ε. στην ουσία έχει ως στόχο την εξομοίωση των εθνικών συστημάτων υποχρεωτικών εισφορών των χωρών, αλλά και η μετατροπή τους σε πιο συμβατά συστήματα, όχι μόνο μεταξύ τους, αλλά και με τους στόχους της συνθήκης για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας (συνθήκη ΕΚ), η οποία σύμφωνα με το άρθρο 269 προβλέπει ότι ο προϋπολογισμός της Κοινότητας θα πρέπει να προέρχεται στο σύνολο του από ιδίους πόρους οι οποίοι αντιστοιχούν με την ικανότητα συνεισφοράς του κάθε κράτους μέλους.
Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι να διερευνηθεί η φορολογική πολιτική που ακολουθείται στα πλαίσια της Ε.Ε. σήμερα και πως αυτή έχει διαμορφωθεί τα τελευταία χρόνια, προκειμένου να καταλήξουμε στο κατά πόσο έχει συντελεστεί φορολογική ενοποίηση ή υπάρχει απόκλιση σημαντική μεταξύ των υφιστάμενων φορολογικών συστημάτων στα κράτη μέλη της Ένωσης.
TEI of West Macedonia
