Την υγιεινή της αιγοπροβατοτροφίας και γενικότερα της κτηνοτροφίας μπορούμε να την παρομοιάσουμε με μια ζυγαριά, στον ένα δίσκο της οποίας τοποθετούμε τον «τρόπο εκτροφής», δηλαδή την εφαρμοζόμενη διαχείριση, σύμφωνα με όλες τις αρχές της ζωοτεχνίας και στον άλλο δίσκο τα λοιμώδη νοσήματα. Ως βάση της ζυγαριάς αυτής μπορούμε να θεωρήσουμε την πρόληψη.
Σε μια άριστη κτηνοτροφική εκτροφή, οι τρεις προαναφερθέντες παράγοντες της «ζυγαριάς», δηλαδή η διαχείριση, τα λοιμώδη νοσήματα και η πρόληψη, θα πρέπει να βρίσκονται σε πλήρη ισορροπία. Εάν η ζυγαριά κλείνει προς την μία ή προς την άλλη πλευρά αναμένονται σοβαρά προβλήματα, σε βάρος της λειτουργικότητας της ίδιας της κτηνοτροφικής εκμετάλλευσης. Ο κτηνοτρόφος ασκεί ένα επάγγελμα, το οποίο θεωρείται εξαιρετικά δύσκολο, με αντικειμενικό σκοπό το καλύτερο δυνατό οικονομικό αποτέλεσμα. Για να είναι εφικτή η προσπάθεια του αυτή, θα πρέπει να εξασφαλίσει τον άριστο τρόπο της διαχείρισης, στον οποίο κυρίαρχο ρόλο ασκεί η διατήρηση της άριστης κατάσταση υγείας των ζώων του, η οποία επιτυγχάνεται κυρίως με την εφαρμογή των απαραίτητων προληπτικών μέτρων, έτσι ώστε να περιορίσει και εάν είναι δυνατόν να εκμηδενίσει τις αναμενόμενες απώλειες σε επίπεδο παραγωγής προϊόντων ή ακόμη και σε ζωικό κεφάλαιο της εκμετάλλευσης του.
TEI of West Macedonia
