Η νόσος «Leishmaniasis» Λεϊσμανίαση, (όπως ονομάζεται στην ιατρική) ή Λεισμανίωση (όπως ονομάζεται στην κτηνιατρική) πήρε το όνομά της από τον Σκωτσέζο παθολόγο William Boog Leishman, ο οποίος την περιέγραψε πρώτος το 1903 στο Λονδίνο, αφού δύο χρόνια πριν ανακάλυψε τους μικροοργανισμούς σε επιχρίσματα σπλήνα σε ασθενείς από την Ινδία. Η λεϊσμανίαση μεταδίδεται κυρίως μέσω μολυσμένης σκνίπας. Είναι μια παρασιτική νόσος. Οφείλεται στα είδη πρωτόζωων του γένους Leishmania και μεταδίδεται μέσω ενδιάμεσων ξενιστών. Εμφανίζεται με σπλαχνική, δερματική και βλεννογόνο-δερματική μορφή. Η σπλαχνική λεϊσμανίαση είναι θανατηφόρο νόσημα στο 75-95% των περιπτώσεων μόλυνσης, αν δεν εφαρμοσθεί έγκαιρα η κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή. Το 90% των μολυσμένων ατόμων είναι συνήθως παιδιά κάτω των 5 ετών. Επίσης επηρεάζονται πολύ τα ανοσοκατασταλμένα άτομα. Ο αριθμός των μολυσμένων ατόμων σε ολόκληρο τον κόσμο είναι πάνω από 12 εκατομμύρια και κάθε χρόνο μολύνονται περίπου 400.000 άνθρωποι. Η λεϊσμανίαση μεταδίδεται στον άνθρωπο, τα σαρκοφάγα ζώα, τα τρωκτικά κ.ά., από μολυσμένες θηλυκές σκνίπες. Υπενθυμίζεται ότι οι σκνίπες μοιάζουν με τα κουνούπια, είναι όμως μικρότερες (2-5 mm). Οι θηλυκές διατρέφονται με αίμα, ενώ οι αρσενικές με χυμούς από φυτά.
TEI of West Macedonia
