Σκοπός: Στην Ελλάδα δεν έχει διερευνηθεί η ύπαρξη και ο βαθμός της αποτελεσματικότητας της επικοινωνίας μεταξύ της Διοίκησης του Ψ.Ν.Α. «Δρομοκαΐτειο» και του προσωπικού των εξωνοσοκομειακών δομών του. Η παρούσα μελέτη αποτελεί ερευνητική προσπάθεια για τον εντοπισμό των συστατικών της επικοινωνίας, που χρήζουν άμεση προσοχή. Με τη λήψη των κατάλληλων διαρθρωτικών μέτρων είναι πιθανό να βελτιωθεί η ικανότητα του οργανισμού ψυχικής υγείας, ώστε να καλλιεργεί ένα εργασιακό περιβάλλον, που υποστηρίζει την αμφίδρομη επικοινωνία.
Μεθοδολογία: Το δείγμα της μελέτης αποτελείται από επαγγελματίες υγείας (ιατρούς, νοσηλευτές, λοιποί επαγγελματίες υγείας), που εργάζονται σε εξωνοσοκομειακές μονάδες του Ψ.Ν.Α. «Δρομοκαΐτειο». Στη μελέτη χρησιμοποιείται το ερωτηματολόγιο, ως εργαλείο συλλογής δεδομένων. Για την ανάλυση των αποτελεσμάτων της μελέτης, τα δεδομένα -μετά την κωδικοποίηση τους- καταχωρούνται σε ηλεκτρονική βάση δεδομένων (excel). Για τη στατιστική επεξεργασία των αποτελεσμάτων χρησιμοποιήθηκε το στατιστικό πρόγραμμα SPSS και ο έλεγχος για εσωτερική συνοχή πραγματοποιήθηκε με το συντελεστή Cronbach’s Alpha. Επίσης, για την διερεύνηση των υποθέσεων πραγματοποιήθηκε παραμετρική ανάλυση με t-test κριτήρια και F-test, σε πλαίσιο ANOVA, καθώς και έλεγχοι post-hoc κατά περίπτωση. Επίσης, εφαρμόστηκαν και μη παραμετρικοί έλεγχοι για λόγους επιβεβαίωσης των αποτελεσμάτων που αφορούν τις ερευνητικές υποθέσεις.
Αποτελέσματα: Διαπιστώθηκε ότι η αποτελεσματικότητα της επικοινωνίας (λεκτική και μη) βρίσκεται σε πολύ υψηλό επίπεδο και επηρεάζεται ελάχιστα από τους δημογραφικούς παράγοντες. Πρόκειται για μία ιδιάζουσα περίπτωση καθώς έρχεται σε αντίθεση με τις περισσότερες παλαιότερες έρευνες ή σχετικές πεποιθήσεις. Ωστόσο, σε δειγματικό επίπεδο, οι άνδρες, οι μεγαλύτερες ηλικίες και οι χαμηλότερου μορφωτικού επιπέδου εξωνοσοκομειακοί υπάλληλοι αντιλαμβάνονται περισσότερο την αμεσότητα του τρόπου επικοινωνίας των διοικητικών υπαλλήλων. Επιπλέον οι γυναίκες και οι μεγαλύτερες ηλικίες εκφράζουν ένα υψηλότερο βαθμό λεκτικής επικοινωνίας, ενώ οι περισσότερο μορφωμένοι ένα χαμηλότερο βαθμό.
Background: In Greece there has not been investigated the existence as well as the grade of the non-effective communication between the Administration of ‘Dromokaitio’ Psychiatric Hospital of Athens and its outpatient structures’ staff. This specific study is a research on the detection of the communication aspects which require immediate attention. Taking appropriate measures, there is a strong possibility of enhancing the capabilities of Psychiatric Health’s Organization in order to develop a work environment suitable for supporting a bidirectional communication.
Methods: The sample of the study consists of health professionals (doctors, nurses etc.), who work in outpatient units of ‘Dromokaitio’ Psychiatric Hospital of Athens. A questionnaire was used in this research, as a tool of data collection. In order to analyze the study’s hypotheses, research data were properly codified and stored in an excel worksheet. SPSS was, then, used regarding the results’ statistical hypothesis tests. Internal reliability test was undertaken by Cronbach’s Alpha coefficient. Typical parametric analysis was performed using familiar t-test and F-test (ANOVA) as well as post-hoc test where needed. Moreover, non-parametric tests were conducted in order to confirm results.
Results: Communication (verbal and non-verbal) effectiveness was found on a very high level, while poorly influenced by demographic factors. This non-influence contradicts, actually, with most of the older researches or relevant beliefs. However, on a clear descriptive level, men, older and lower-level out-of-home employees are more aware of the directness of the way staff are communicated. Moreover, women and older adults express a higher degree of verbal communication, while more educated express a lower one.
Περιέχει : πίνακες, σχήματα, φωτογραφίες
