Περιέχει : πίνακες, διαγράμματα, εικόνες
Given the dominant role of banking intermediation in economy financing and the decisive input of banks in payment systems and money and capital markets, the stability of the financial system and hence, both the smooth operation of markets and economic growth hinge crucially on the stability and efficient operation of the banking system, must be examined.
The pricing of the intermediation between the surplus and the deficit units of the economy, explains how the Banks prices the capitals which concern the liabilities and those of the assets. This procedure consist the core of banking.
The purpose of this dissertation, is to present the concept of risk for Banks and especially the concept of interest rate risk. So, we examine the effects of changes in interest rates in the operation of banking institutions, particularly for the risk they have to reduce the value of the financial instruments and net interest income, due to adverse changes in market interest rates.
Interest rate risk is one of the Market risks. The other significant types of Market Risk to which Banks are exposed are the Equity Risk and the Foreign Exchange Risk.
Interest rate Risks sterns from the Bank ΄s trading and bond portfolios, as well as from interest rate derivatives, both exchange traded and Over the Counter Transactions.
All Key principles that govern the Bank activities in the financial markets, along with the framework for the estimation, monitoring and management of risks are incorporated in the Bank΄s Risk Policy. The Policy has been approved by the Board Risk Committee and is regularly reviewed.
It is obvious that while substantial progress has been made in the management of model risk, the challenges has grown, including the increasing reliance by the regulators on models.
Their role and participation in the profits of the Banks confirms their importance and their definition is attached - approached by many theories which are renewed from time to time.
So, at the beginning we examine the wider financial environment in which the banks are operating, as it was shaped by the developments of globalization and was influenced by the crises that shaped new data about its operation, we will focus on the situation in Greece and the Banking System under the influence of the above facts.
After, we examine the objective of supervision which ensure the stability and smooth operation of the banking system and, generally, the financial sector of the economy. In fact, supervision aims at ensuring transparency of procedures and terms of transactions of those subject to supervision.
The interest rate risk, is the risk that an investment’ s value will change due to a change in the absolute level of interest rates (basis risk) , in the spread between two rates, in the shape of a yield curve (yield curve risk), or in any other interest rate relationship, such as option risk. The value of existing fixed income securities with different maturities declines by various degrees when market interest rates rise. It’ s referred to as price sensitivity, meaning that prices on securities of certain maturity lengths are more sensitive to increases in market interest rates, resulting in sharper declines in their security values.
We examine the sources of interest rate changes, the estimating methods and the hedging methods.
Duration is widely used by fixed income managers to proxy the interest rate risk of their assets and liabilities. It is Known that the convexity of the price yield relationship introduces approximation errors that grows with changes in yield. So, the duration with the convexity corrects the errors which are produced by the long dated and low coupon rates in bonds. In Basel III the estimation and management of interest rate risk have increasing importance.
The interest rate risk management is done with different methods. The immunization of the balance sheet is a way to manage interest rate risk. Derivatives are a different way to manage it. Forward contracts, forward rate agreements, future contracts, swaps, Options, Swaptions, Embedded options, Caps, Floors, Collars. These products provide ways to hedge interest rate risk, with different products being appropriate for different scenarios. Those products are not without cost.
Ο τρόπος που καθορίζονται τα επιτόκια (interest rates) των Τραπεζών, η τιμολόγηση (pricing) δηλαδή της διαμεσολάβησης τους (mediation) μεταξύ των πλεονασματικών και των ελλειμματικών μονάδων της οικονομίας, αφορά τον πυρήνα της τραπεζικής. Ο ρόλος τους και η συμμετοχή τους στα κέρδη των Τραπεζών επιβεβαιώνει τη σημασία τους και ο καθορισμός τους προσεγγίζεται από πλήθος θεωριών, οι οποίες ανανεώνονται.
Στην παρούσα εργασία θα εξετασθούν οι επιδράσεις των μεταβολών των επιτοκίων στη λειτουργία των Τραπεζικών οργανισμών, κυρίως για τον κίνδυνο που διατρέχουν να μειωθεί η αξία των χρηματοοικονομικών τους μέσων και των καθαρών εσόδων τους από τόκους εξαιτίας δυσμενών μεταβολών στα επιτόκια της αγοράς.
Αφού εξετασθεί το ευρύτερο χρηματοοικονομικό περιβάλλον μέσα στο οποίο ασκούν τις δραστηριότητές τους τα Τραπεζικά Ιδρύματα, όπως αυτό διαμορφώθηκε μέσα από τις εξελίξεις της παγκοσμιοποίησης και επηρεάστηκε από τις κρίσεις που διαμόρφωσαν νέα δεδομένα για τη λειτουργία του, θα επικεντρωθούμε στην κατάσταση που επικρατεί στην Ελλάδα και το Τραπεζικό σύστημα κάτω από την επήρεια των παραπάνω εξελίξεων.
Ο ρόλος των εποπτικών αρχών στην πρόληψη και διαχείριση των κινδύνων που απειλούν τις Τράπεζες και η τρόπος που ασκούν την εποπτεία, καθώς και οι μηχανισμοί τους οποίους χρησιμοποιούν για το σκοπό αυτό θα εκτεθούν στη συνέχεια. Η εξέλιξη της εποπτικής διαδικασίας και οι συνέπειές της στις τραπεζικές δραστηριότητες είναι καθοριστικές και έχουν αλλάξει τον τρόπο λειτουργίας των τελευταίων. Θα επιχειρηθεί μία κριτική εξέταση των συνεπειών των κανόνων εποπτείας στην εξέλιξη της λειτουργίας των Τραπεζών στα πλαίσια και του ευρύτερου ρόλους τους στο χρηματοοικονομικό περιβάλλον.
Η οργάνωση των πληροφοριακών συστημάτων των πιστωτικών ιδρυμάτων, προσαρμοσμένων στις νέες απαιτήσεις που προκύπτουν, είναι πρωτεύουσας σημασίας. Έτσι μόνο μπορεί να εξασφαλιστεί η ευελιξία που είναι αναγκαία για την οργάνωση του νέου τρόπου λειτουργίας των τραπεζών, κάτω από τις αυξημένες απειλές των κινδύνων και τους περιορισμούς που έχουν επιβληθεί στις δραστηριότητές τους από τις εποπτικές αρχές, ώστε να διατηρούν τα απαραίτητα κεφάλαια που θα τους εξασφαλίσουν βιωσιμότητα κάτω από οποιεσδήποτε αντίξοες συνθήκες. Σε αυτό το πλαίσιο η μηχανογραφική οργάνωση των Τραπεζών πρέπει να μπορεί να προσδιορίζει και να εκτιμά τις μεταβολές που προκύπτουν στις οικονομικές τους καταστάσεις, ώστε να υπολογίζονται και να αξιολογούνται οι κίνδυνοι και να χαράσσονται έγκαιρα και με ακρίβεια οι κατάλληλες στρατηγικές για την αντιμετώπιση των ανοιγμάτων που δημιουργούνται. Η επιλογή και διαχείριση των μοντέλων κινδύνου που χρησιμοποιούν οι Τράπεζες είναι ζωτικής σημασίας για την κερδοφορία τους, ακόμα και για την επιβίωσή τους και αν και έχει σημειωθεί μεγάλη πρόοδος, οι προκλήσεις αυξάνονται, συμπεριλαμβανόμενης της μεγάλης εξάρτησης των ρυθμιστικών αρχών από τα μοντέλα.
Η μηχανογραφική διαχείριση των κινδύνων των τραπεζών αναφέρει τα βήματα που πρέπει να ακολουθούνται προκειμένου να εκτιμώνται οι κίνδυνοι με ακρίβεια, αλλά και τα αποτελέσματα των εκτιμήσεων να γίνονται αντιληπτά, ώστε να εξασφαλίζεται η σωστή διαχείριση των μέσων που διαθέτουν οι Τράπεζες και να επιτυγχάνεται η μεγιστοποίηση των αποτελεσμάτων τους και η ελαχιστοποίηση των ζημιών τους, σύμφωνα και με τις επιταγές των εποπτικών αρχών.
Στη συνέχεια θα παρατεθεί το χρονικό της διαμόρφωσης και εξέλιξης των θεσμών και του ρόλου τους στη διαχείριση των κινδύνων που απειλούν τη λειτουργία των Τραπεζικών Ιδρυμάτων.
Οι παράγοντες που προκαλούν τον κίνδυνο επιτοκίων προέρχονται από ετεροχρονισμό στην αναπροσαρμογή των επιτοκίων των στοιχείων ενεργητικού και παθητικού (repricing risk), από μετατόπιση της καμπύλης επιτοκίων (yield curve risk), από αλλαγή της βάσης των επιτοκίων (basis risk) και από τον κίνδυνο προαίρεσης (option risk).
Θα εξετασθούν οι πηγές των μεταβολών των επιτοκίων, οι μέθοδοι εκτίμησής του, η μεθοδολογία προκειμένου να προσδιορισθούν και να εκτιμηθούν οι συνέπειες των μεταβολών στις οικονομικές καταστάσεις των τραπεζικών οργανισμών, καθώς και οι τρόποι διαχείρισης του επιτοκιακού κινδύνου στο τραπεζικό χαρτοφυλάκιο, και οι πρακτικές για την αντιμετώπισή του, στα πλαίσια και των εποπτικών επιταγών της Βασιλείας.
Η διαχείριση του επιτοκιακού κινδύνου (interest rate risk) μπορεί να γίνει ή με κάποια μέθοδο αντιστάθμισης τους (hedging), ή με την ανοσοποίηση (immunization) του ισολογισμού μέσω της διαχείρισης των ανοιγμάτων (gap management) είτε με την εκτίμηση των στοιχείων του ενεργητικού και του παθητικού σταθμισμένης με τον χρόνο (duration management) και τη διαφοροποίηση τους (Diversifikation).
