Της Μελωδίας το αίνιγμα. Ο μελωδός και η πάρεδρός του στον κώδικα Parisinus graecus 139 (φ. 1β)
(EL)
L'énigme de mélodie. L'auteur des psaumes et sa parèdre dans le codex Parisinus Graecus 139, fol. lv
(EN)
ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ, Ηλίας
Η μελέτη συζητά τις προϋποθέσεις και τη θεωρητική σύλληψη που οδήγησαν στην εικονογράφηση της προμετωπίδας (φ.1β) του κώδικα Paris. Gr. 139 με τον Δαβίδ ως μελωδό και την προσωποποίηση της Μελωδίας ως παρέδρου.Το σχήμα που συνδυάζει την ανδρική και τη γυναικεία μορφή κατά την δημιουργία μιας εμβληματικής μουσουργίας είναι γνώριμο από την ελληνορωμαϊκή αρχαιότητα.Όμως, στην περίπτωση του Δαβίδ ως ποιητού/ψαλμωδού και παρά τις αρχαιολογικές/γενεαλογικές υποθέσεις, η παρουσία της Μελωδίας παραμένει αινιγματική.Στο νοηματικό εύρος της παράστασης το κλειδί για την ερμηνεία παρέχει η μαρτυρία του Γρηγορίου Νύσσης στο έργο του Εἰς τάς ἐπιγραφάς τῶν ψαλμῶν.
(EL)
The study discusses the conditions and the theoretical background under which the iconography of the frontispiece (f. 1v) of the Codex Paris. Gr. 139 with David as a musician and the personification of Music behind him might have been created. The scheme of the male figure accompanied by a female figure at the making of is well known from the Greek-Roman antiquity. However, in the case of David as a poet/ lyricist, albeit the archaeological/genealogical assumptions, the presence of Music remains enigmatic. The key for the interpretation of this depiction lies in the testimonies of Gregory of Nyssa found in his work Treatise on the Inscriptions of the Psalms.
(EN)