Η απόμακρη γνωριμία μου με τον φιλόσοφο γιατρό Νικόλαο Λούρο και η κοντινή με το αρχείο του.Στο άρθρο αυτὸ παρουσιάζονται πέντε επιστολές που αντάλλαξε ο ακαδημαϊκός γιατρός και φιλόσοφος Νικόλαος Λούρος με ανθρώπους των γραμμάτων κατὰ τα έτη 1963 και 1966 με αφορμή την έκδοση του συγγράμματός του «Μαιευτική και Γυναικολογία» (Αθήνα 1963) και μία συνέντευξη στο περιοδικό «΄Αλφα». (Ιούνιος 1966). Ο Λούρος είχε συνειδητοποιήσει και αποδεχτεί πλήρως ότι η Δημοτική μπορούσε θαυμάσια να αποδώσει επιστημονικές έννοιες και τόλμησε ως πρωτοπόρος να εκδώσει το σύγγραμά του στην απλή Δημοτική διαπνεόμενος από το πνεύμα του επιστημονικού ανθρωπισμού, δηλαδή του να παράσχει τη δυνα-τότητα σε όσο δυνατόν ευρύτερο κοινό να προσεγγίσει και να κατανοήσει εύκολα την επιστημονική γνώση.Η δυνατότητα για την παρουσίαση των επιστολών αυτών μου δόθηκε από τον καθηγητή και φίλο Αθανάσιο Διαμαντόπουλο, ο οποίος είχε ταξινομήσει και καταγράψει το πλουσιότατο αρχείου του ανθρωπιστή και ακαδημαϊκού Νικολάου Λούρου, που απόκειται στο ομώνυμο ίδρυμα. Στους φακέλους της αλληλογραφίας εντοπίστηκαν οι πέντε επιστολές που εδώ παρουσιάζονται. Πρόκειται για δύο επιστολές μεταξύ του Λούρου και του λογοτέχνη Ηλία Βενέζη (1963), δύο με τον φιλόσοφο Ευάγγελο Παπανούτσο (1963), και μία προς τον δημοσιογράφο και λογοτέχνη Κωστή Μπαστιά (1966). Οι επιστολές αυτές αποτελούν ένα ελάχιστο δείγμα της αποδοχής των γλωσσικών ιδεών του Νικολάου Λούρου από την πλευρά σημαντικών πνευματικών εκπροσώπων της εποχής του ως προς τη χρήση της Δημοτικής στα επιστημονικά συγγράμματα. Ως προς την απόμακρη γνωριμία μου με τη δράση και παρουσία του Νικολάου Λούρου στα πνευματικά πράγματα της χώρας μας γίνεται αναφορά στη συμμετοχή του στην «Ελληνική Ανθρωπιστική Εταιρεία», που είχε ιδρύσει ο καθηγητής της Κλασικής φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών Κωνσταντίνος Βούρνερης, της οποίας ως φοιτητής παρακολουθούσα τη δράση και τις διαλέξεις της (1968-1969), όπως και αργότερα ως προϊστάμενος του Ιστορικού και Παλαιογραφικού Αρχείου του Μορφωτικού Ιδρύματος της Εθνικής Τραπέζης από το 1980, του οποίου ο Νικόλαος Λούρος υπήρξε μέλος του πρώτου Διοικητικού Συμβουλίου του.
(EL)
Five letters exchanged between Nikolaos Louros, the medical doctor, academician, philosopher, and renowned men of letters during the 1963-1966 years, are presented in this article. The topic of all these letters was the Louros’ decision to use in his voluminous book “Obstetrics and Gynaecology” the vernacular Greek language instead of the formal “Katharevousa” an artificial language imposed on the newly formed Greek State by the middle of the 19th century by the then archaephile literati. Their aim was initially applauded as a means to “purify” the language suffering of the many local dialects and the “barbarism” of the mass of uneducated Greeks. However, as time passed, it became an obstacle to expression and free thinking. The establishment, particularly the medical one, insisted upon its use in the University and the texts written by the faculty members. Thus, it required a lot of courage by Nikolaos Louros to use for the first time the vernacular in a scientific medical book. The opportunity to present these epistles was given by my friend Professor Athanasios Diamandopoulos, who classified Louros’ huge Archive wherein, between a lot of other letters, those five ones were traced. These include two between the academician novelist Elias Venezis (1963), two more with the philosopher Evangelos Papanoutsos (1963) and one with the intellectual author Kostis Bastias (1966). The spirit of all of five letters underlines the overwhelming acceptance by the recipients of Louros’ ideas about the language. They accept the real contribution of the vernacular to a better understanding by medical students the substance of Louros’ book which would be otherwise obscured by the bounds of “katharevousa” The article concludes with the memories of the author ‘s acquaintance with Louros while the former was in his green days in paleography and Louros already was a respectable member of the echelons in the academic and social life.
(EN)
«Διεθνές Ιπποκράτειο Ίδρυμα Κω», «Ίδρυμα Ιστορίας Ιατρικής Ν.Κ. Λούρου», «Φίλοι του Mουσείου Eλληνικής Iατρικής»
