Οι παραδοσιακές ποικιλίες είναι το αποτέλεσμα της συλλογικής δράσης πολλών γενεών καλλιεργητών. Αποτελούν σημαντικό τμήμα των φυτογενετικών πόρων για τη διατροφή και τη γεωργία και το θεμέλιο λίθο για τη διατήρηση της αγροβιοποικιλότητας και της βιοποικιλότητας εν γένει.
Η παρούσα ερευνητική διατριβή πραγματεύεται ενδελεχώς τη νομική θεώρηση των παραδοσιακών ποικιλιών στο διεθνές, ευρωπαϊκό και εθνικό νομικό στερέωμα. Οι δικαιικές ρυθμίσεις που τις αφορούν, οι οποίες περιλαμβάνουν και τις πλέον πρόσφατες νομικές εξελίξεις, συμπεριλαμβανομένης της σχετικής νομολογίας, εξετάζονται υπό το πρίσμα της αγροβιοποικιλότητας και της βιοποικιλότητας.
Βασικό μέλημα αποτελεί η διερεύνηση του κάτα πόσον η νομοθεσία που τις αφορά είναι επαρκής και αποτελεσματική για τη διασφάλιση της διατήρησης και της βιώσιμης χρήσης τους. Το σπουδαιότερο, όμως, όλων είναι ότι, εξ’αρχής, λαμβάνει χώρα μια σύνθεση. Η σύνθεση αυτή έγκειται στη εξέταση των παραδοσιακών ποικιλιών λαμβάνοντας υπόψη το άμεσο πλαίσιο αναφοράς τους, το αγροτικό τοπίο. Το τελευταίο, και γενικά η διασύνδεση των παραδοσιακών ποικιλιών με έναν τόπο, αποτελεί, τελικά, παράγοντα κλειδί για την αποτελεσματική διατήρηση και βιώσιμη χρήση τους στο σημερινό κοινωνικο-οικονομικό γίγνεσθαι.
Ενδεικτικά, παρατίθεται μια έρευνα που διεξήχθη σε περιοχές του Νομού Χανίων, η οποία σκοπό είχε να διερευνήσει τη γνώση/ενημέρωση των αγροτών/καλλιεργητών σχετικά με ζητήματα που αφορούν τις ποικιλίες αυτές.
(EL)
Traditional plant varieties are the result of the collective action of many generations of farmers (planters). They constitute an important part of plant genetic resources for food and agriculture and the cornerstone of agrobiodiversity and overall biodiversity conservation.
The current research thesis presents in detail the legal endorsement of traditional varieties in the international, european and national legal status quo. The relevant legislative acts, which include the most recent legal developments, including jurisprudence, are considered under the light of agrobiodiversity and biodiversity.
Our main concern is to investigate whether legislation is adequate and effective or not in order to ensure the conservation and sustainable use of traditional plant varieties. The most important thing, however, is that a synthesis occurs, from the outset. The synthesis lies in considering traditional plant varieties in the immediate context of the reference, the rural landscape. The rural landscape, and, in general, the association of traditional varieties to a specific locale, is ultimately a key factor for the effective conservation and sustainable use in the current socio-economic settings.
Following is a survey, conducted in various areas in the regional unit of Hania and was aimed to measure the knowledge/information of farmers/cultivators on issues concerning traditional plant varieties.
(EN)