Το τοπίο ιδωμένο μέσα από το βλέμμα του μύθου και της μνήμης ιδανικοποιείται ,μέσα από μια διαδικασία αναγνώρισης και υποβολής του επισκέπτη .Οι πλαγιές του Ψηλορείτη και το ιδιαίτερο τοπίο, αποτελούν το υπόβαθρο μελέτης των εννοιών αυτών .Η έντονη γεωμορφολογία και η αίσθηση ελληνικότητας που αποπνέει ο τόπος σκιαγραφούνται μέσω μιας κατηφορικής διαδρομής συνδυάζοντας τον μύθο με την παράδοση και την μνήμη και τον άνθρωπο με το τοπίο. Η περιοχή μελέτης οριοθετείται από την οροσειρά της Ίδης (Ψηλορείτης) και το οροπέδιο της Νίδας (στην Ίδα) . Απότομες και πλούσιες σε φαράγγια και σπήλαια πλαγιές από την μια, και μια ομαλή απλάδα από την άλλη, συνθέτουν ένα σχετικά πολύπλοκο και θεαματικό τοπίο. Στοιχεία που πλάθουν την αίσθηση της μοναδικότητας της περιοχής αποτελούν το Ιδαίον άντρον , σπήλαιο όπου η μυθολογία φέρει τον Κρηταγενή Δία να βρίσκει καταφύγιο ως νεογέννητο , καθώς και διάσπαρτες στο οροπέδιο, ξερολιθικές κατασκευές με θόλο , τα λεγόμενα μιτάτα που αποτελούν εποχιακές κατοικίες των βοσκών.
Ενδιάμεσοι σταθμοί στην πορεία που προσπαθούμε να αναδείξουμε αποτελούν ο ανοιχτός χώρος («πλατεία») με τη μονή της Ανάληψης, ένα εγκαταλελειμμένο κτίριο (παλαιότερη χρήση του οποίου εικάζεται πως ήταν από κτηνοτρόφους της περιοχής) με μια ιδιαίτερη διαμορφωμένο εξωτερικό χώρο στάσης με ποτίστρες για τα ζώα, και τέλος το υπάρχον Πληροφοριακό κέντρο Νίδας, ένα κτίριο με προσθήκες σε διαφορετικές περιόδους των τελευταίων δεκαετιών το οποίο στην παρούσα φάση δεν φέρει κάποια ιδιαίτερη χρήση.
Αυτοί οι 5 σταθμοί (Ιδαίο Άντρο, μονή Ανάληψης, «στάνη», Πληροφοριακό κέντρο, οροπέδιο Νίδας) αποτελούν τον κορμό της πορείας που θέλουμε σαν κεντρική ιδέα να αναδείξουμε μέσω εξωτερικής διαμόρφωσης αλλά και ανακατασκευή κάποιων κλειστών χώρων που φέρουν τις βασικές λειτουργίες.
(EL)
Πολυτεχνείο Κρήτης
