1. Αρχική σελίδα
  2. Αναζήτηση

Το δικαίωμα στη φύση ως κοινωνικό δικαίωμα

Το τεκμήριο παρέχεται από τον φορέα :
Επιστημονική Εταιρεία Κοινωνικής Πολιτικής   

Αποθετήριο :
Κοινωνική Πολιτική  | ΕΚΤ eJournals   

δείτε την πρωτότυπη σελίδα τεκμηρίου
στον ιστότοπο του αποθετηρίου του φορέα για περισσότερες πληροφορίες και για να δείτε όλα τα ψηφιακά αρχεία του τεκμηρίου*



Το δικαίωμα στη φύση ως κοινωνικό δικαίωμα (EL)
Αποστολοπούλου, Έλια
info:eu-repo/semantics/article
info:eu-repo/semantics/publishedVersion
2021-12-27
Η εξάπλωση ρεβανσιστικών νεοφιλελεύθερων πολιτικών τη δεκαετία που ακολούθησε το ξέσπα- σμα της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης του 2008 είχε τεράστιες επιπτώσεις για τις σχέσεις κοινω- νίας-φύσης. Οι αλλαγές αυτές συνδέονται άρρηκτα με την ένταση της νεοφιλελευθεροποίησης της μη-ανθρώπινης φύσης και αποτελούν μέρος μίας συνολικότερης απορρύθμισης της περιβαλλο- ντικής και εργατικής νομοθεσίας, επιβολής πολιτικών λιτότητας και κατάρρευσης του λεγόμενου κράτους δικαίου. Στο παρόν άρθρο αναλύεται αφενός σε τι συνίσταται τόσο ο φιλελευθερισμός όσο και η νεοφιλελευθεροποίηση της φύσης και αφετέρου γιατί η ένταση της εκμετάλλευσης της φύσης σηματοδοτεί την απώλεια δικαιωμάτων για την κοινωνική πλειοψηφία. Το άρθρο προτάσ- σει την ανάγκη οι πολιτικές διατήρησης και προστασίας της φύσης να γίνουν ευρέως κατανοητές ως αναπόσπαστο κομμάτι της κοινωνικής πολιτικής και το δικαίωμα στη φύση ως ένα κοινωνικό δικαίωμα το οποίο προβλέπεται να βρεθεί στο επίκεντρο των κοινωνικών-περιβαλλοντικών κινη- μάτων και αγώνων στην εποχή του Ανθρωπόκαινου. (EL)
Κοινωνική Πολιτική
Ελληνική γλώσσα
ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ (EL)
2241-8652
Κοινωνική Πολιτική; Τόμ. 13 (2020); 43-62 (EL)
Social Policy; Vol. 13 (2020); 43-62 (EN)
Copyright (c) 2021 Έλια Αποστολοπούλου (EN)
https://creativecommons.org/licenses/by/4.0
Επιστημονική Εταιρεία Κοινωνικής Πολιτικής
Κοινωνική Πολιτική
Articles



*Η εύρυθμη και αδιάλειπτη λειτουργία των διαδικτυακών διευθύνσεων των συλλογών (ψηφιακό αρχείο, καρτέλα τεκμηρίου στο αποθετήριο) είναι αποκλειστική ευθύνη των αντίστοιχων Φορέων περιεχομένου.