Στα πλαίσια της παρούσας εργασίας, διεξήχθη ποιοτική έρευνα με σκοπό αφενός την αποτύπωση του τρόπου με τον οποίο βιώνεται η εργασιακή προσωρινότητα και η επισφάλεια από γυναίκες εργαζόμενες με συμβάσεις ορισμένου χρόνου στον ευρύτερο δημόσιο τομέα κατά τα τελευταία χρόνια της επώδυνης οικονομικής και κοινωνικής κρίσης στην Ελλάδα και αφετέρου τη διερεύνηση της επίτευξης ή μη ισορροπίας μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής/οικογενειακής ζωής. Η έρευνα βασίστηκε σε ημιδομημένες συνεντεύξεις και σε δείγμα 8 εργαζόμενων γυναικών σε υπηρεσίες κοινωνικού χαρακτήρα της Κοινωφελούς Επιχείρησης του Δήμου Ρεθύμνου. Η ποιοτική ανάλυση των δεδομένων έδειξε αρκετή ικανοποίηση από την εργασία, η οποία κινείται στα πλαίσια ενός ευρύτερου αισθήματος ικανοποίησης που δημιουργεί η ύπαρξη εργασίας, έστω και ορισμένου χρόνου, λόγω της ανεργίας και των ευρύτερων αρνητικών συνθηκών που έχει επιφέρει η παρατεταμένη οικονομική και κοινωνική κρίση κατά τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα. Βέβαια, οι ερωτώμενες αισθάνονται επίσης ανασφάλεια, ανησυχία και άγχος λόγω της σύμβασής τους. Αξιοσημείωτο είναι πως οι ερωτώμενες προσπαθούν, και σε γενικές γραμμές το καταφέρνουν, να μη μεταφέρουν το άγχος και την κόπωση από την εργασία στο οικογενειακό ή προσωπικό πλαίσιο ζωής. Αναφέρθηκε επίσης πως, σε γενικές γραμμές, υπάρχει κλίμα συνεργασίας στην εργασία, τόσο με τη διοίκηση όσο και με τους συναδέλφους, έτσι ώστε να καλύπτονται έκτακτες εξω-εργασιακές ανάγκες των εργαζόμενων. Περαιτέρω, οι ερωτώμενες φάνηκαν απαλλαγμένες από τα στερεότυπα φύλου και εργασίας παρόλο που παραδέχονται πως κάποια λίγα επαγγέλματα έχουν απαιτήσεις σωματικής-μυϊκής δύναμης. Τέλος, έδειξαν την αντίθεσή τους σε προκαταλήψεις που αφορούν τις εργαζόμενες γυναίκες σύμφωνα με τις οποίες το γυναικείο φύλο χρειάζεται να προσπαθήσει περισσότερο για να αναγνωριστεί η αξία του.
(EL)
As part of the present thesis, a qualitative research was carried out in order to capture the ways in which temporary work and insecurity are experienced by women workers with part-time contracts in the wider public sector during the last years of the prolonged economic and social crisis in Greece, as well as the balance of professional and personal/family life or not. The research was based on semi-structured interviews and a sample of 8 women employees in social services of the Municipality of Rethymno. Qualitative data analysis has shown considerable job satisfaction, which is driven by a broader sense of job satisfaction due to unemployment and the wider negative conditions brought by the prolonged economic and social crisis during in recent years in Greece. However, the respondents felt insecure, worried and anxious because of their contract. It is noteworthy that the respondents try not to transfer stress and fatigue from work to the family context. It is noteworthy that the respondents try, and generally succeed, not to transfer stress and fatigue from work to the family or personal context of life. It was also mentioned that there is a climate of cooperation at work with both the management and the colleagues so that the emergency needs of employees are covered. Respondents seemed free from gender and work stereotypes although they admit that some professions have specific requirements such as physical-muscular strength. Finally, they showed their opposition to prejudices concerning working women and their recognition.
(EN)
Πανεπιστήμιο Κρήτης
