Μέχρι τον 18ο και 19ο αιώνα το γυαλί ήταν πολύ ακριβό και είχε περιορισμένη χρήση κυρίως ως βιτρό (υαλογράφημα) σε εκκλησίες. Η παραγωγή γυαλιού σε ευρεία κλίμακα άρχισε με τη βιομηχανική επανάσταση. Στις αρχές του 20ου αιώνα ξεκίνησε η μαζική παραγωγή γυάλινων δοχείων, ενώ η παραγωγή γυάλινων λαμπτήρων αυτοματοποιήθηκε το 1926. Σήμερα το γυαλί είναι πολύ φθηνότερο και χρησιμοποιείται όχι μόνο για να φτιάξουμε παράθυρα και καθρέφτες αλλά για να φτιάξουμε δοχεία συσκευασίας τροφίμων και ποτών σε όλα τα σχήματα και τα μεγέθη. Επίσης από γυαλί φτιάχνονται τα παρμπρίζ των αυτοκινήτων, των τραίνων και των αεροπλάνων, οι φακοί για τα γυαλιά, τα τηλεσκόπια, οι φωτογραφικές και κινηματογραφικές μηχανές, θερμοκήπια και εργοστάσια, οι ηλεκτρικοί λαμπτήρες, επιστημονικές συσκευές και δοκιμαστικοί σωλήνες, οπτικές ίνες για τις τηλεπικοινωνίες, οθόνες για τις τηλεοράσεις και τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές, γυάλινες ίνες για μόνωση. Ο κατάλογος είναι σχεδόν ατελείωτος.
