Περίπου 2000 μηχανισμοί γένεσης σεισμών που εκδηλώθηκαν στο Αιγαίο και τη γύρω περιοχή κατά το χρονικό διάστημα 1912-2006, με μεγέθη 1.5<Μ<7.5 και εστιακά βάθη μεταξύ 0 και 170 km, εμφανίζουν ομοιόμορφη κατανομή και ομαλές διακυμάνσεις προσανατολισμού μέσα σε περιοχές μεγάλης έκτασης. Το συμπέρασμα αυτό προκύπτει τόσο από τους μεγάλους, όσο και από τους μικρότερους σε μέγεθος σεισμούς. Ένα ποσοστό -60% των διαθέσιμων μηχανισμών γένεσης δείχνουν κανονική διάρρηξη, με επικρατέστερο προσανατολισμό ~Α-Α. Ωστόσο, κατά μήκος της «ραχοκοκαλιάς » των Αλβανίδων-Ελληνίδων παρατηρείται κανονική διάρρηξη κατά τη διεύθυνση Β-Ν. Διαρρήξεις σε μικρής γωνίας κλίσης ανάστροφα ρήγματα παρατηρούνται συγκεντρωμένες στη δυτική Ελλάδα (όριο σύγκλισης Αδριατικής-Ευρασίας) και κατά μήκος του ελληνικού τόξου (όριο σύγκλισης Αφρικής-Ευρασίας). Στο κεντρικό Αιγαίο, η συνέχεια του δυτικού άκρου του ρήγματος της Βόρειας Ανατολίας κάνει έκδηλη τη δυναμική του με τη μορφή ρηγμάτων οριζόντιας μετατόπισης. Οι διατμητικές αυτές κινήσεις δε συνεχίζουν στην κεντρική ηπειρωτική Ελλάδα, αλλά επανεμφανίζονται στο ρήγμα μετασχηματισμού Κεφαλλονιάς-Λευκάδας και στη δυτική Πελοπόννησο. Στη δυτική Πελοπόννησο το τεκτονικό καθεστώς εμφανίζεται ιδιαίτερα πολύπλοκο, με διάφορους τύπους ρηγμάτων να εμφανίζουν προσανατολισμό που ευνοεί τη διάρρηξη τους κάτω από το σημερινό πεδίο τάσεων. Στην περιοχή αυτή τα σεισμολογικά δεδομένα δεν είναι ακόμα επαρκή για τον ασφαλή προσδιορισμό του χαρακτήρα, αριστερόστροφου ή δεξιόστροφου, των οριζόντιας μετατόπισης κινήσεων και αυτό έχει αντίκτυπο στη σύγκριση του προσανατολισμού των σεισμολογικά προσδιορισμένων διανυσμάτων ολίσθησης με τα διανύσματα ταχυτήτων που προκύπτουν από την επεξεργασία γεωδαιτικών δεδομένων
(EL)
Nearly 2,000 earthquake focal mechanisms in the Aegean Sea and the surroundings for the period 1912- 2006, for 1.5 <M<7.5, and depths from 0 to 170 km, indicate a uniform distribution and smooth variation in orientation over wide regions, even for the very small magnitude earthquakes. ~ 60% of the focal mechanisms show normal faulting, that mainly strikes ~E-W. However, a zone ofN-S normal faulting runs the backbone of Albanides-Hellenides. Low-angle thrust and reverse faulting is confined in western Greece (Adria-Eurasia convergence) and along the Hellenic trench (Africa-Eurasia). In the central Aegean Sea the effect of the propagating tip of the North Anatolian Fault into the Aegean Sea is pronounced and strike-slip motions are widely distributed. Shearing does not cross central Greece. Strike-slip motions reappear in the Cephalonia-Lefkada Transform Fault zone and in western Péloponnèse, which shows very complex tectonics, with different types of faulting being oriented favourably and operating under the present stress-field. Moreover, in western Péloponnèse the sense of the observed shearing is not yet clear, whether it is dextral or sinistral, and this lack of data has significant implications for the orientation of the earthquake slip vectors compared to the GPS obtained velocity vectors.
(EN)
