Στόχος αυτής της εργασίας είναι η προσέγγιση της έννοιας της βιοποικιλότητας και η πολιτική που ακολουθείται για τη διατήρησή της στην Ελλάδα. Μιας πολιτικής που στηρίζεται σε νομοθετικά και οικονομικά εργαλεία και βρίσκεται ακόμα σε αρχικό στάδιο. Όχι όμως μόνο το κράτος αλλά και οι ίδιοι οι πολίτες έχουν χρέος να συμβάλλουν στη διατήρηση της βιολογικής ποικιλότητας γιατί αποτελεί κοινή κληρονομιά ολόκληρης της ανθρωπότητας. Η μεγάλη οικολογική και οικονομική της σημασία αναφέρονται στο κεφάλαιο 1. Ακολουθεί μία καταγραφή του αποθέματος της βιολογικής ποικιλότητας στην Ελλάδα (κεφάλαιο 2) και οι πιέσεις που δέχεται από διάφορες ανθρωπογενείς σημαντικότερες διεθνείς και ευρωπαϊκές συμβάσεις που έχει υιοθετήσει η Ελλάδα (κεφάλαιο4), για τη διατήρηση της βιολογικής ποικιλότητας. Στο κεφάλαιο 5 περιγράφονται τα ευρωπαϊκά προγράμματα δράσης και η εφαρμογή τους στην Ελλάδα καθώς και τα εργαλεία της ελληνικής νομοθεσίας για τη διατήρηση της φύσης. Τέλος το κεφάλαιο 6 γίνεται μία ανάλυση των οικονομικών κινήτρων που παρέχονται από το κράτος για τη διατήρηση της βιολογικής ποικιλότητας.
University of the Aegena
