Ο άνθρωπος παλεύει πάντοτε για το «ζην». Δεν έχει μπορέσει ακόμα να αντιτάξει στο «ζην» το «ευ ζην». Στις πόλεις που πίστεψε ότι θα κατάφερνε περισσότερο από ότι στην ύπαιθρο να πραγματώσει το «ευ ζην», συνειδητοποίησε, και κάθε μέρα επιβεβαιώνεται για αυτό, τις δυσκολίες μιας τέτοιας προσπάθειας. Παράλληλα ο άνθρωπος δεν παύει να ελπίζει. Δεν παύει μέσα από τους μύριους τρόπους επιβίωσης που μηχανεύεται να προσπαθεί να αντισταθεί στην μίζερη καθημερινότητά του. Ο υλικός χώρος το κτισμένο περιβάλλον τον αφορά άμεσα. Η επέμβαση και η διαφοροποίηση των χωρών της καθημερινής κοινωνικής του πραγματικότητας περνά μέσα από τη διαμόρφωση χωροκοινωνικής συνείδησης, κοινωνικής δηλαδ΄γ συνείδησης που δεν είναι αποκομμένη και ανεξάρτητη από το υλικό πλαίσιο μέσα στο οποίο εκφράζεται και εκδηλώνεται. Στο δύσκολο αυτό έργο της αντιτάξεως του «ζην» στο «ευ ζην» ο άνθρωπος έχει ως πολύτιμο βοηθό του την περιβαλλοντική πολιτική. Στην παρούσα πτυχιακή εργασία γίνεται προσπάθεια διερεύνησης των δυνατοτήτων εφαρμογής περιβαλλοντικής πολιτικής με την πολεοδομική επέμβαση στον σύγχρονο υποβαθμισμένο αστικό χώρο. Για το σκοπό αυτό παρουσιάζονται οι απαρχές της Ευρωπαϊκής Περιβαλλοντικής Πολιτικής, αναλύευται η έννοια της αειφόρου ανάπτυξης και γίνεται ιδιαίτερη μνεία στην αστική ανάπλαση. Ωστόσο για να γίνει κατανοητή η ανάγκη υιοθέτησης περιβαλλοντικής πολιτικής στις πολεοδομικές επεμβάσεις σε τοπικό επίπεδο είναι απαραίτητο να διέλθουμε μέσα από συγκρουόμενες απόψεις, μέσα από έντονες και συχνά διισταμένες επιθυμίες τόσο των ασκούντων τη πολιτική βούληση όσο και των ιδίων των κατοίκων. Επίσης, είναι αναγκαίο να γνωρίζουμε ότι η πολιτική και η ανάπτυξη συνεχώς εξελίσσονται και διευρύνονται και ότι το δομημένο περιβάλλον είναι προϊόν της αλληλεπίδρασης των παραγωγικών σχέσεων και δυνάμεων και ολική έκφραση της κυρίαρχης κουλτούρας (ιδεολογία, πολιτιστικές αξίες και πρότυπα, πεποιθήσεις). Κύριως εκφραστής των ανώτερων χαρακτηριστικών είναι η περιοχή μελέτης του παρόντος πονήματος. Ο συνδυασμός της πλούσιας πολιτιστικής της κληρονομιάς, των νέων προοπτικών ανάπτυξης, της μετάβασης της οικονομίας από τον δευτερογενή στον τριτι/ογενή τομέα, τα έντονα περιβαλλοντικά προβλήματα, η αλλαγή του χαρακτήρα του λιμανιού από εμπορικό σε αμιγές επιβατηγό, η δυναμική παρουσία του στον ελλαδικό και στο διεθνή χώρο, η χωροθέτηση σε δυο δήμους (Δραπετσώνα, Πειραιά) και η δυνατότητα που παρέχει για ανάπλαση-εξυγίανση και προστασία-αξιοποίηση καθιστούν την περιοχή αντιπροσωπευτική για την εκπόνηση της παρούσας πτυχιακής. Στην προσπάθεια αυτή παρατίθενται στοιχεία της υφιστάμενης κατάστασης της περιοχής στην οποία αναφερόμαστε αλλά και των δήμων που ανήκει, τίθενται οι στόχοι και παρουσιάζονται προγράμματα και προτάσεις για την ανάπτυξή της. Ακολουθεί συνοπτική αναφορά στα προβλήματα, στις τάσεις ανάπτυξης και οι δυνατότητες προώθησης των επιδιώξεων για την αναβάθμιση της περιοχής. Γίνεται αναφορά στην μορφή και στην κλίμακα της πολεοδομικής επέμβασης και στην εφαρμογή της περίπτωσης της λιμενοβιομηχανικής ζώνης. Στην συνέχεια επισημαίνεται σχέση του ανθρώπου στο δομημένο περιβάλλον και ο ρόλος των πολεοδομικών επεμβάσεων στη βιωσιμότητα της πόλης. Τέλος παραθέτονται οι θεσμικές δυνατότητες πραγματοποίησης των πολεοδομικών επεμβάσεων της λιμενοβιομηχανικής ζώνης Δραπετσώνας-Πειραιά.
University of the Aegena
