Τις τελευταίες δεκαετίες, οι αλματώδεις ρυθμοί ανάπτυξης σε όλους τους τομείς της επιστήμης και της τεχνολογίας, οδηγούν στην ολοένα αυξανόμενη υποβάθμιση του περιβάλλοντος καθώς και σε διαταραχές των ισορροπιών που διέπουν τα οικοσυστήματα. Οι ρυθμοί μάλιστα είναι τέτοιοι που αν δεν ληφθούν έγκαιρα κατάλληλα μέτρα υπάρχει κίνδυνος να οδηγήσουν σε ιδιαίτερα επιβαρυμένες καταστάσεις τόσο για το περιβάλλον όσο και για τον ίδιο τον άνθρωπο. Από την δεκαετία του '70, με τη συνειδητοποίηση του μεγέθους των παραπάνω προβλημάτων, τέθηκαν οι πρώτοι προβληματισμοί και άρχισε ο σχεδιασμός για τη λήψη μέτρων, προκειμένου να διασφαλιστεί η ποιότητα του περιβάλλοντος. Άρχισαν λοιπόν να γίνονται διάφορες επιστημονικές έρευνες για την κατανόηση των διαδικασιών της ρύπανσης, καθώς και των πηγών, της μεταφοράς και της κατάληξης των ρύπων στα οικοσυστήματα και πως μέσω της τροφικής αλυσίδας μπορούν να καταλήξουν στον άνθρωπο. Μια αποτελεσματική αντιμετώπιση των περιβαλλοντικών προβλημάτων, αποτελεί και η πρόβλεψη των περιβαλλοντικών αλλαγών. Ένα καλό μέσο πρόβλεψης και όχι μόνο είναι η μοντελοποίηση ενός συστήματος. Με τη χρήση των μοντέλων ο επιστήμονας μπορεί να δείξει εννοιολογικά και να οργανώσει πολύπλοκα φαινόμενα. Όμως τα μοντέλα μπορούν να κάνουν περισσότερα. Όπως να βοηθήσουν στην κατανόηση ενός συστήματος, καθώς και στην αξιολόγηση και βελτιστοποίηση του. Φαίνεται λοιπόν πως τα μοντέλα αποτελούν ένα πολύ χρήσιμο εργαλείο για τον σημερινό ερευνητή.
University of the Aegena
