Τις τελευταίες δεκαετίες υπάρχει έντονη ανησυχία για την ρύπανση που ο άνθρωπος προκαλεί, και τις αρνητικές επιπτώσεις της σε όλα τα βιολογικά συστήματα. Επεισόδια ρύπανσης απασχόλησαν την επιστημονική κοινότητα (και όχι μόνο) και είχαν ως αποδέκτες ανθρώπους, όπως αυτό στην Minamata, αλλά και πουλιά, από την χρήση υδραργυρούχων σκευασμάτων στη γεωργία. Αν και φαίνεται να έχει σταματήσει η αλόγιστη χρήση ουσιών που προκαλούν άμεσα προβλήματα σε ανθρώπους, δεν συμβαίνει το ίδιο και με τις άλλες ομάδες οργανισμών, όπως π.χ., η χρήση σκαγιών μολύβδου, που είναι τοξικά για τα πουλιά. Στην παρούσα εργασία ερευνώνται οι συγκεντρώσεις των μετάλλων μολύβδου, υδραργύρου, καδμίου, ψευδαργύρου και χαλκού, στους ιστούς συκώτι και νεφρό, αρπακτικών πουλιών, τα οποία μεταφέρθηκαν τραυματισμένα στο Εθνικό Κέντρο Περίθαλψης Άγριων Ζώων, στην Αίγινα, και πέθαναν μετά από κάποιο χρονικό διάστημα παραμονής τους εκεί. Στην Μυτιλήνη στάλθηκαν συνολικά 9 ιστοί συκωτιού και 8 ιστοί νεφρού από 6 Γερακίνες (Buteo buteo, για τη μία μόνο το συκώτι), 1 Νανογέρακο (Falco columbarius), 1 Τυτώ (Tyto alba) και 1 Γκιώνη (Otus scops). Η ανάλυση των ιστών τους δεν έδειξε υψηλές συγκεντρώσεις από τα παραπάνω μέταλλα, ικανές να προκαλέσουν τον θάνατο στα υπό μελέτη άτομα. Ωστόσο, βρέθηκαν επίπεδα τιμών, που συνήθως είναι χαρακτηριστικά μακροχρόνιας, χαμηλών δόσεων, έκθεσης. Αξιοσημείωτη ήταν η τιμή της συγκέντρωσης του καδμίου που βρέθηκε στο νεφρό ενός Γκιώνη (26,49 mg/kg d.w.), που είναι και η υψηλότερη τιμή που έχει βρεθεί για νυκτόβιο αρπακτικό, σε σύγκριση τουλάχιστο με τη βιβλιογραφία που είχαμε στη διάθεσή μας. Ενδιαφέρον παρουσίασαν και οι συσχετίσεις μεταξύ των ιστών για το κάθε μέταλλο, όπου στατιστικά σημαντικές σχέσεις βρέθηκαν για τον μόλυβδο (R=0,84, P<0,01, N=8), τον υδράργυρο (R=0,967, P<0,005, N=8) και το κάδμιο (R=0,902, P<0,005, N=8). Παρόμοια, σημαντική ήταν και η συσχέτιση του Hg με το Cu στο συκώτι (R=0,778, P<0,05, N=8), όπως επίσης και του Pb με το Cd στο νεφρό (R=0,803, P<0,05, N=8).