Τα περισσότερα μοντέλα για την αλλαγή του κλίματος προβλέπουν ότι η αύξηση των αερίων του θερμοκηπίου, όπως του διοξείδιο του άνθρακα και του μεθανίου, θα οδηγήσουν στην αύξηση της θερμοκρασίας της γήινης ατμόσφαιρας από 1,5-4,50C τον επόμενο αιώνα και θα επηρεάσουν την βροχόπτωση και την νεφοκάλυψη (Houghton et al, 1992). Το ζήτημα της αλλαγής του κλίματος απασχολεί πλήθος οικολογικών και κοινωνικών οργανώσεων αλλά και το σύνολο των πολιτικών σε παγκόσμια κλίμακα, μιας και οι επιπτώσεις του θα επηρεάσουν, έμμεσα και άμεσα, την παγκόσμια οικονομικοκοινωνική ισορροπία. Ταυτόχρονα αυτές οι ραγδαίες αλλαγές στην σύνθεση της ατμόσφαιρας και του κλίματος αναμένεται να επηρεάσουν και τις βασικές οικολογικές λειτουργίες και την δομή των χερσαίων οικοσυστημάτων (Melil1o et al, 1990). Οι λειτουργικές αλλαγές θα περιλαμβάνουν μεταβολές σε διαδικασίες όπως η φωτοσύνθεση, η αναπνοή και η αποσύνθεση. Οι αλλαγές στην δομή θα είναι πολλές, περιλαμβανομένων διακυμάνσεων στην κατανομή του άνθρακα και του αζώτου των φυτών και του εδάφους. Σημαντική επίσης θα είναι και η διαθεσιμότητα των θρεπτικών, ενώ αλλαγές προβλέπονται και στην σύνθεση των κοινωνιών των οικοσυστημάτων (Κnapp et al,). Ακόμα πιθανόν είναι να διαταραχθεί έντονα ο ανταγωνισμός μεταξύ των φυτών και η αλληλεξάρτηση ανάμεσα στα φυτά, τα ζώα και τους μικροοργανισμούς. Τέλος για μερικούς οργανισμούς η αύξηση του CO2 μακροχρόνια μπορεί να επιφέρει αρνητικά ή και θανατηφόρα αποτελέσματα. Κάτω από αυτό το καθεστώς πολλοί επιστήμονες στράφηκαν στην μελέτη αυτού του φαινομένου και στην εύρεση λύσης. Μετά την διάσκεψη του Κυότο πολλές χώρες άρχισαν να αναπτύσσουν μεθόδους για να ποσοτικοποιήσουν τις υπάρχουσες και τις μελλοντικές αποθήκες άνθρακα , μιας και σύμφωνα με την Διακυβερνητική Επιτροπή για την Αλλαγή του Κλίματος (IPCC) (2000) οι αποθήκες άνθρακα μπορεί να χρησιμοποιηθούν για να αντισταθμίσουμε τις εκπομπές των αερίων του θερμοκηπίου. Αποθήκες άνθρακα ορίζουμε ως: τα μέρη του κλιματικού συστήματος, εκτός της ατμόσφαιρας, τα οποία έχουν την ικανότητα να αποθηκεύουν, συσσωρεύουν ή να απελευθερώνουν άνθρακα, όπως οι ωκεανοί, το έδαφος και η βλάστηση (IPCC, 2002). Τα μεσογειακά οικοσυστήματα θεωρούνται μια από τις περιοχές όπου η επίδραση από τις παγκόσμιες αλλαγές θα είναι μεγάλη λόγο της ιδιαιτερότητας του κλίματος και της μακροχρόνιας επίδρασης του ανθρώπου (Mitchel1 et al, 1990). Αν και υπάρχουν πολλές μελέτες για την υπέργεια και υπόγεια βιομάζα της μεσογειακής βλάστησης ελάχιστα είναι τα δεδομένα που έχουμε για την αποθήκευση του άνθρακα σε αυτά τα οικοσυστήματα. Οι μελέτες αυτές είναι ακόμα ποιο περιορισμένες στην Ελλάδα. Σε συσχετισμό με τα παραπάνω η παρούσα μελέτη προσπαθεί να εκτιμήσει τον συνολικό άνθρακα σε ένα φρυγανικό οικοσύστημα . Έτσι μετρήσαμε την υπέργεια βιομάζα και τον εδαφικό άνθρακα, εκτιμήσαμε την ριζική βιομάζα και την συνολική αποθήκευση άνθρακα στην περιοχή Αμαλή Λέσβου.
University of the Aegena
