Οι επανεισαγωγές αφορούν απελευθερώσεις πληθυσμών που προέρχονται είτε από την άγρια φύση είτε από την αιχμαλωσία. Κατά τις απελευθερώσεις αυτές πρέπει να διαπιστωθεί πόσα και ποια άτομα θα απελευθερωθούν αλλά και ποιο ενδιαίτημα είναι κατάλληλο για την επανεισαγωγή τους. Αρχικά ο πληθυσμός πρέπει να επιβιώσει την φάση της εγκαθίδρυσης και ύστερα να έχει μια μακροχρόνια βιωσιμότητα. Απαραίτητη είναι μια μετά την απελευθέρωση παρακολούθηση του πληθυσμού ώστε να διαπιστωθεί η κατάστασή του. Για την επίτευξη όλων αυτών είναι απαραίτητη η χρήση πληθυσμιακών μοντέλων για την πρόβλεψη της εγκαθίδρυσης του πληθυσμού σε συνδυασμό με την στρατηγική απελευθέρωσης του αλλά και της μακροχρόνιας βιωσιμότητας του. Οι επανεισαγωγές μπορεί να είναι επιτυχημένες όταν ο πληθυσμός είναι αυτοσυντήρητος ή να αποτύχουν λόγω κάποιων διεργασιών που αφορούν το μικρό μέγεθος του πληθυσμού, στοχαστικά φαινόμενα κ.α. Η επιτυχία προγραμμάτων που στηρίζονται στην επανεισαγωγή ζώων από την άγρια φύση είναι μεγαλύτερη σε σύγκριση με την αιχμαλωσία. Αυτό συμβαίνει γιατί τα ζώα που προέρχονται από την αιχμαλωσία μπορεί να έχουν κακή υγεία ή άγχος κατά την απελευθέρωση τους. Επίσης οι πληθυσμοί στην αιχμαλωσία μπορεί να αντιμετωπίσουν διάφορα γενετικά προβλήματα όπως μεγάλα επίπεδα ενδογαμίας, συσσώρευση ήπια επιβλαβών μεταλλάξεων, μείωση της γενετικής τους ποικιλότητας και γενετική προσαρμογή στην αιχμαλωσία.
University of the Aegena
