Η παρούσα διατριβή αφορά στην κατασκευή εργαλείων (δείκτες ανάλυσης αλληλεπίδρασης) σε εκπαιδευτικές δραστηριότητες ασύγχρονων συζητήσεων, που υποστηρίζουν όλες τις κατηγορίες εμπλεκομένων χρηστών (διδασκόμενους, διδάσκοντες, ερευνητές), σε τρία κύρια επίπεδα: επίγνωσης, μεταγνώσης και αποτίμησης. Το αναμενόμενο αποτέλεσμα είναι η βελτιστοποίηση της δραστηριότητας μέσω: α) καλύτερου σχεδιασμού, ρύθμισης, συντονισμού κι αποτίμησης από το διαμεσολαβητή, β) βελτιωμένης συμμετοχής και μαθησιακού παραγώγου για τους μαθητές, μέσω αναστοχασμού, αυτοαξιολόγησης και αυτορύθμισης. Τα ερευνητικά αποτελέσματα δείχνουν ότι οι δείκτες σαφέστατα επηρεάζουν τη συμπεριφορά των συμμετεχόντων, λειτουργώντας ως πρόσθετο, ισχυρό κίνητρο για τη βελτίωση της έκτασης και της ποιότητας συμμετοχής τους, με διάφορους τρόπους, που οδηγεί στη βελτίωση της συνεργασίας και κατά συνέπεια του διεξαγόμενου διαλόγου. Οι συμμετέχοντες. δείχνουν να κατανοούν καλύτερα τη δομή και τους στόχους των διαλογικών δραστηριοτήτων. Τα περισσότερο σύνθετα διαγράμματα, τα οποία ενδεχομένως περικλείουν αυξημένη ερμηνευτική δυναμική, φαίνεται να παρέχουν μια πιο εποπτική εξέταση της κατάστασης και της εξέλιξης των συζητήσεων, αλλά και της συνεισφοράς και της επίδοσης – απόδοσης των συμμετεχόντων (ατομικά και ομαδικά). Νέες ερμηνείες και συμπεράσματα μπορούν να εξαχθούν, εφαρμόζοντας τα κατάλληλα Ερμηνευτικά Σχήματα σε συνδυασμούς δεικτών. Οι καθηγητές ως διαμεσολαβητές και οι ερευνητές ως παρατηρητές μπορούν να επωφεληθούν από αυτά τα Ερμηνευτικά Σχήματα, στην προσπάθειά τους να προσχωρήσουν σε προκαταρκτική αξιολόγηση των συζητήσεων ή/και της επίδοσης των συμμετεχόντων (σε ατομικό και ομαδικό επίπεδο). Επιπρόσθετες μελέτες περίπτωσης είναι δυνατόν να σχεδιαστούν για τον καθορισμό των συνόλων δεικτών ανάλυσης αλληλεπίδρασης, κατάλληλων για τα διαφορετικά προφίλ χρηστών και τους διαφορετικούς ρόλους που αναλαμβάνουν κατά τη συμμετοχή τους σε διαφορετικές κατηγορίες εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων, καθώς και για τις διαφορετικές συνθήκες που μπορούν να απαντηθούν (διδακτική στρατηγική, σχηματισμός και μέγεθος ομάδων, κλπ). Ομοίως, ο ακριβής τρόπος που ο κάθε δείκτης επιδρά στη συμπεριφορά των συμμετεχόντων δύναται να διερευνηθεί βαθύτερα, ιδιαίτερα για εκείνους τους δείκτες, που παρουσιάζουν παρόμοιες πληροφορίες, αλλά με διαφορετική μέθοδο οπτικής αναπαράστασης
Πανεπιστήμιο Αιγαίου
