Φαινοτυπική και αναπαραγωγική παραλλακτικότητα στο είδος εισβολέα Solanum elaeagnifolium
(EL)
Ντικολιάκου, Μαρία - Θεμελής
Πανεπιστήμιο Αιγαίου. Σχολή Κοινωνικών Επιστημών. Τμήμα Γεωγραφίας. Γεωγραφία και Εφαρμοσμένη Γεωπληροφορική.
(EL)
Η εργασία αυτή, είναι μέρος μιας ευρύτερης έρευνας, που υλοποιείται μεταξύ του Εργαστηρίου Βιογεωγραφίας & Οικολογίας του Τμήματος Γεωγραφίας του Πα-νεπιστημίου Αιγαίου και του ETH της Ζυρίχης στην Ελβετία, και έχει ως σκοπό την μελέτη του ρυθμού εξάπλωσης του εισβλητικού είδους Solanum elaeagnifolium στις τρεις φαινοτυπικές μορφές του (άνθη με μπλε-μωβ (κυρίαρχη μορφή), ανοιχτό μπλε-μωβ και λευκό χρώμα). Η έρευνα διεξήχθη σε έξι περιοχές της ευρύτερης περιοχής της Θεσσαλονίκης. Ελέγχθηκε συγκεκριμένα, η ικανότητα παραγωγής σπερμάτων μεταξύ των τριών φαινοτυπικών μορφών μετά από τεχνητή αυτεπικονίαση, τεχνητή σταυρεπικονίαση και φυσική επικονίαση (ελεύθερη επικονίαση). Η γύρη συλλέχθηκε από καλά σχηματισμένα άνθη. Η εκτίμηση της αναπαραγωγικής ικανότητας βασίστηκε στο μέγεθος των καρπών και στον αριθμό των σπερμάτων που περιείχαν. Σε κάθε φυτό αφέθηκαν, σύμφωνα με το πρωτόκολλο που ορίστηκε, δύο άνθη ελεύθερα σε κάθε φυτό για φυσική επικονίαση μέσω των επικονιαστών, με σκοπό την εκτίμηση της αποτελεσματικότητάς τους. Η εκτίμηση αυτή έγινε με τον υπολογισμό του δείκτη περιορισμού της επικονίασης (PL-pollen limitation). Επίσης, η τεχνητή σταυρεπικο-νίαση, όταν ήταν εφικτό, επαναλήφθηκε μεταξύ των ανθέων διαφορετικού χρώματος (μπλε-μωβ άνθος με γύρη από λευκό άνθος, λευκό άνθος με γύρη από μπλε-μωβ άν-θος) με σκοπό τον έλεγχο της αποτελεσματικότητας της σταυρεπικονίασης-χρώματος (cross-colour) . Τέλος, μέσω του λογισμικού R, έγιναν οι στατιστικές αναλύσεις. Τα αποτελέ-σματα έδειξαν μη σημαντικές διαφορές μεταξύ των τριών ανθικών φαινοτυπικών μορφών σε ότι αφορά τόσο το μέγεθος του καρπού όσο και την παραγωγή σπερμάτων μετά από κάθε χειρισμό επικονίασης, με μία όμως εξαίρεση: φυτά με λευκά άνθη τα οποία είχαν αυτογονιμοποιηθεί τεχνητά παρήγαγαν στατιστικώς σημαντικά μικρότε-ρους καρπούς σε σχέση με τις υπόλοιπες ανθικές φαινοτυπικες μορφές. Ο δείκτης πε-ριορισμού της επικονίασης ήταν υψηλός (PL>0.8) και πιθανότατα οφείλεται στον μι-κρό αριθμό επικονιαστών που παρατηρήθηκαν στις περιοχές μελέτης. Η σταυρεπικο-νίαση-χρώματος δεν έδειξε σημαντικές διαφορές όσο αφορά το μέγεθος των καρπών και τον αριθμό των σπερμάτων που παρήχθησαν.
