Η ραγδαία τουριστική ανάπτυξη των τελευταίων σαράντα χρόνων οφείλεται σε ποικίλους παράγοντες, με σημαντικότερους την αλματώδη εξέλιξη των μέσων μεταφοράς, την αύξηση του εισοδήματος και την εντεινόμενη ανάγκη των σύγχρονων κοινωνιών για ελεύθερο χρόνο και αναψυχή. Σε αυτά τα πλαίσια, ο τουρισμός ως πολυσύνθετο φαινόμενο, αποτελεί τομέα προτερεαιότητας για τη χάραξη πολιτικής σε τοπικό, περιφερειακό, εθνικό και διεθνές επίπεδο.Η παρούσα εργασία περιγράφει, εξετάζει και αναλύει τη χωρική διάσταση του τουρισμού στην Ελλάδα. Πιο συγκεκριμένα, η κριτική προσέγγιση στηρίζεται στην ήδη υπάρχουσα έρευνα των επιστημόνων, που επικεντρώθηκαν στην περιβαλλοντική διάσταση του τουρισμού και εισήγαγαν την έννοια της φέρουσας ικανότητας για τουριστική ανάπτυξη. Η έννοια αυτή, σε συνδυασμό με άλλες παραμέτρους, μπορεί να αποτελέσει χρήσιμο εργαλείο για την περιβαλλοντική διαχείριση του τουρισμού όχι μόνο για τις περιοχές που βρίσκονται στη φάση της ανακάλυψης και απογείωσης, αλλά και για τις κορεσμένες περιοχές. Με άλλα λόγια, ο προσδιορισμός της φέρουσας ικανότητας αναζητά τα επίπεδα εκείνα της ανθρώπινης δραστηριότητας - όπως είναι η τουριστική ανάπτυξη- που δύνανται να συνυπάρχουν αρμονικά με τους περιβαλλοντικούς πόρους (κοινωνικό, πολιτιστικό, φυσικό και δομημένο περιβάλλον). Επιπλέον, η εργασία αυτή προτείνει μερικές εναλλακτικές μορφές τουριστικής ανάπτυξης που θα αποσυμφορήσουν τους κορεσμένους τουριστικούς προορισμούς της Ελλάδας, χωρικά εντοπισμένους στην παράκτια ζώνη της.
The rapid tourist development of the last forty years is due to many factors, with most important the tremendous evolution of public transport, the increase of the income and the growing needs of modern societies for recreation and leisure. In this context, tourism as a multifaceted phenomenon has become a priority field in policy making at local, regional, national and international level.This dissertation describes, examines and analyzes the spatial extent of tourism in Greece. More specific, the critical approach is based on the already existing research of scientists who focused on the environmental dimension of tourism and interpreted the concept of tourism carrying capacity. This concept, in combination with other parameters, can be a useful tool for the environmental management of tourism not only for areas that are in the phase of discovery take off, but for satureted areas as well. In other words, carrying capacity assessment seeks to define the levels of human activity -such as tourism development- that can co-exist harmonically with the environmental resources (social, cultural, natural and built environment). In addition, this dissertation proposes some alternative forms of tourism development that can relieve pressures in the saturated areas of Greece, mostly located in the coastal zone of the country.
