Θέμα της παρούσας διπλωματικής εργασίας, αποτελεί η ισχυρή νοοτροπική αντίληψη σύμφωνα με την οποία το επάγγελμα της δασκάλας θεωρείται ένα «γυναικείο επάγγελμα». Στο πρώτο μέρος της εργασίας παρουσιάζονται οι πολιτισμικές συνθήκες και οι όροι κάτω από τους οποίους το επάγγελμα της δασκάλας καθιερώθηκε ως ένα «γυναικείο επάγγελμα» ιστορικά στην ελληνική κοινωνία από τα μέσα του 19ου έως τα μέσα του 2ου αιώνα. Στο δεύτερο μέρος ερευνάται η πρόσβαση των γυναικών στο διδασκαλικό επάγγελμα μετά την ίδρυση των Παιδαγωγικών Ακαδημιών. Τα στοιχεία που χρησιμοποιούνται για τα δεδομένα και την εξαγωγή των συμπερασμάτων αντλήθηκαν από το αδημοσίευτο Αρχείο
Πανεπιστήμιο Αιγαίου. Σχολή Κοινωνικών Επιστημών. Τμήμα Κοινωνικής Ανθρωπολογίας και Ιστορίας. Γυναίκες και Φύλα: Ανθρωπολογικές και Ιστορικές Προσεγγίσεις.
University of the Aegena
