Η παρούσα εργασία διερευνά τις απόψεις των εκπαιδευτικών σχολικών μονάδων της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης της Νήσου Λέσβου για τον θεσμό της επιμόρφωσης. Η έρευνα διενεργήθηκε το 2010 και περιελάμβανε 181 εκπαιδευτικούς που προέρχονταν από τους περισσότερους δήμους του νησιού. Ως εργαλείο συλλογής των δεδομένων χρησιμοποιήθηκε το ερωτηματολόγιο, το οποίο διανεμήθηκε αυτοπροσώπως σε όλους τους εκπαιδευτικούς και η επεξεργασία των δεδομένων έγινε μέσω του στατιστικού προγράμματος SPSS. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας, διαπιστώθηκε ότι oι μορφές επιμόρφωσης γνωστοποιούνται στους εκπαιδευτικούς κυρίως μέσω του διαδικτύου, μέσω της υπηρεσίας τους και μέσω των συναδέλφων τους. Οι εκπαιδευτικοί του δείγματος κατά κύριο λόγο συμμετέχουν σε επιμορφωτικά προγράμματα για να ενημερωθούν πάνω σε σύγχρονες διδακτικές προσεγγίσεις και για να αξιοποιήσουν τις νέες τεχνολογίες. Ως σημαντικότεροι αποτρεπτικοί παράγοντες στην παρακολούθηση επιμορφωτικών προγραμμάτων αναδεικνύονται ο χρόνος, το κόστος διεξαγωγής τους, καθώς επίσης και η απογοήτευση τους από προηγούμενη επιμόρφωση. Δημοφιλέστερες θεματικές ενότητες των προγραμμάτων επιμόρφωσης αναδείχτηκαν η διαχείριση της σχολικής πραγματικότητας και της σχολικής τάξης, οι παιδαγωγικές- διδακτικές προσεγγίσεις και η αξιοποίηση των Νέων Τεχνολογιών. Ο πιο κατάλληλος χρόνος για την διεξαγωγή επιμορφωτικών προγραμμάτων είναι σύμφωνα με τους εκπαιδευτικούς το διάστημα πριν από την έναρξη του διδακτικού έτους και το διάστημα κατά την διάρκεια του διδακτικού έτους, σε εργάσιμες όμως ώρες με ταυτόχρονη απαλλαγή από τα διδακτικά τους καθήκοντα.
University of the Aegena
