Η βασική θέση που αναπτύσσεται στην εργασία αυτή είναι ότι μετά την 11η Σεπτεμβρίου 2001, ο αγώνας των ΗΠΑ κατά της τρομοκρατίας, λίκνο της οποίας θεωρούν την περιοχή της Μέσης Ανατολής, έπαιξε καταλυτικό ρόλο σε όλη την εξέλιξη του Παλαιστινιακού ζητήματος. Έτσι, το Ισραήλ, το οποίο λόγω της στρατηγικής του συμμαχίας με τις ΗΠΑ απολαμβάνει της αμέριστης υποστήριξης της Ουάσιγκτον, χαρακτήρισε τον αγώνα κατά των Παλαιστινίων για την δημιουργία ανεξάρτητου και βιώσιμου παλαιστινιακού κράτους ως άσκηση τρομοκρατίας, πράγμα το οποίο σήμαινε, σύμφωνα πάντα με το Ισραήλ, ότι είχε κάθε δικαίωμα ένοπλης δράση εναντίον τους εν ονόματι της ασφάλειας του. Επίσης, στα πλαίσια της ίδιας λογικής, αυτό σήμαινε ότι οι ΗΠΑ και το Ισραήλ διεξάγουν κοινό αγώνα κατά της τρομοκρατίας και μάλιστα της ισλαμικής. Η κατάσταση αυτή δεν άφηνε περιθώρια για πραγματικές και ουσιαστικές διαπραγματεύσεις και οι διπλωματικές προσπάθειες για την επίλυση του προβλήματος παρέμεναν άκαρπες και η άδοξη λήξη τους ακολουθείται από πολέμους και στρατιωτικές επιθέσεις, αφήνοντας το Παλαιστινιακό πρόβλημα άλυτο. Κατά συνέπεια, η αιματηρή επίθεση που εξαπέλυσε το Ισραήλ κατά της Γάζας τον Δεκέμβριο του 2008, με την ονομασία «Συμπαγές Μολύβι», εντάσσεται στην ίδια λογική βάσει της οποίας το Τελ Αβίβ προσπαθεί να επιλύσει, προς όφελος του και με στρατιωτικά μέσα ένα πολιτικό πρόβλημα. Αυτός όμως είναι ο προσφορότερος τρόπος για την διαιώνιση του αδιεξόδου, που δεν πλήττει μόνο τους Παλαιστίνιους αλλά και τους ίδιους τους Ισραηλινούς.
University of the Aegena
