Πανεπιστήμιο Αιγαίου. Σχολή Θετικών Επιστημών. Τμήμα Μηχανικών Σχεδίασης Προϊόντων και Συστημάτων. Ολιστικά Εναλλακτικά Θεραπευτικά Συστήματα - Κλασσική Ομοιοπαθητική.
(EL)
Στο 1ο κεφάλαιο γίνεται αρχικά απλή αναφορά «τιμής ένεκεν» όλων των σημαντικών γεγονότων και προσώπων της ιστορίας της ιατρικής (και των Nobel). Η προσπάθεια για ίαση ξεκινάει με τα πρώτα ίχνη του ανθρώπου πάνω στη γη. Βρισκόμαστε 15 τρις χρόνια μετά το Big Bang. Τα πρώτα ίχνη του ανθρώπου έχουν αναζητηθεί περίπου 2,5 εκατομμύρια χρόνια πριν από σήμερα. Δηλαδή, πολύ πριν από την αρχή της ιστορίας και φυσικά πολύ πιο πριν από την αρχή της ιστορίας της ιατρικής. Διανύθηκαν ήδη και 2.500 χρόνια από την έναρξη της ορθολογιστικής και επιστημονικής ιατρικής από τον Ιπποκράτη. Από τον Castiglioni ο Ιπποκράτης θεωρείται επίσης ο πρώτος ιστορικός της ιστορίας της ιατρικής. Και όπως είπε ο ιστορικός των ιστορικών Θουκυδίδης: «η ιστορία είναι φιλοσοφία μέσω παραδειγμάτων». Το 2ο κεφάλαιο είναι αφιερωμένο και γίνεται εκτενής αναφορά ειδικά στον Ιπποκράτη. Αναφέρονται επίσης διάφορα νέο-ιπποκρατικά κινήματα ανά τους αιώνες. Η απομάκρυνση από την εστία ξεκίνησε από τα πρώτα παιδιά του Ιπποκράτη, τους Δογματικούς ή Λογικούς (παρ’ όλο πού ο αρχηγός των Δογματικών, ο Διοκλής ονομάστηκε ο νεότερος Ιπποκράτης). Επίσης σκιαγραφείται συνοπτικά ο Γαληνός, ο επονομαζόμενος και 2ος Ιπποκράτης, όχι μόνο γιατί έφτιαξε το γαληνικό δόγμα, το οποίο συγκρίνεται με το ιπποκρατικό, αλλά κυρίως, γιατί καθόρισε και ποδηγέτησε την ιατρική σκέψη και εξέλιξη για 14 αιώνες, μέχρι την Αναγέννηση. Στο 3ο κεφάλαιο γίνεται αναφορά στους προδρόμους της ομοιοπαθητικής ιατρικής. Το 4ο κεφάλαιο αναφέρεται στο έργο και στις αρχές των Hahnemann (ο ιδρυτής της ομοιοπαθητικής ιατρικής), Hering, Kent και Βυθούλκα και γίνεται μνεία ξεχωριστά σε Γερμανία, Γαλλία, Μ. Βρετανία, ΗΠΑ και Ελλάδα, (χώρες, όπου έζησαν και άσκησαν την ομοιοπαθητική ιατρική οι 4 αυτοί βασικοί θεμελιωτές της). Αναπτύσσεται εκτενέστερα η περίπτωση της ιατρικής & ομοιοπαθητικής ιατρικής στην Αμερική (8ο κεφ.) και στην Ελλάδα (4ο & 8ο κεφ., Βυθούλκας). Τα κεφάλαια συστημικής (5ο κεφ.), βιολογικά συστήματα (6ο κεφ.) και βιοσημειωτκής (7ο κεφ.) τα οποία ακολουθούν είναι συμπληρωματικά του 8ου και τελευταίου κεφαλαίου. Στο 8ο κεφάλαιο, το οποίο είναι το μεγαλύτερο και αναλυτικότερο επιχειρείται μία διεπιστημονική προσέγγιση κυρίως των κοινωνικών επιστημών, αλλά εξετάζεται και η επιρροή της τεχνολογίας και των τεχνικών και φυσικών επιστημών στην ιατρική και στην κοινωνία τα τελευταία 200 χρόνια, όπου μελετώνται παράλληλα με την πορεία της ομοιοπαθητικής ιατρικής. Όπως είναι από αιώνες γνωστό και ισχύει ιδιαίτερα για τον 19ο και 20ο αιώνα «η ιατρική, τούτων ανθούντων, συνανθεί».
