Η παρούσα μελέτη πραγματεύεται το θέμα της διαχείρισης της γνώσης, το οποίο άπτεται του ζητήματος της αύξησης της ποιότητας του ανθρωπίνου κεφαλαίου. Στόχος της εργασίας είναι κατ’ αρχήν να μελετήσει το ρόλο των τεχνολογικών καινοτομιών στη διαχείριση της γνώσης που παράγεται εντός οργανισμών ή επιχειρήσεων. Η πολυπλοκότητα της ραγδαία ανανεούμενης γνώσης και η μεταβλητότητα των αναδυόμενων τεχνολογιών, φαίνεται να οδηγούν στην υιοθέτηση στρατηγικών αυτορυθμιζόμενης μάθησης (self-directed learning), η οποία διευκολύνεται από τη δημιουργία και ανάπτυξη Προσωπικών Δικτύων Μάθησης (ΠΔΜ) (Personal Learning Networks). Οι αναπτυσσόμενες τεχνολογίες της πληροφορίας και των επικοινωνιών και ειδικότερα οι τρισδιάστατοι εικονικοί κόσμοι, συνιστούν εργαλείο που διευκολύνει τη δημιουργία και ανάπτυξη των ΠΔΜ συμβάλλοντας στη δημιουργία του εξωθεσμικού πλαισίου μάθησης.Αρχικά γίνεται μια σύντομη αναφορά στην έννοια του ανθρωπίνου κεφαλαίου. Ακολούθως αναλύεται η έννοια της διαχείρισης της γνώσης και η σημασία της για οργανισμούς και επιχειρήσεις, εστιάζοντας στη ρητή και στην άρρητη γνώση. Το 1ο Κεφάλαιο κλείνει με την παρουσίαση του μοντέλου διαχείρισης της γνώσης όπως προτείνεται από το Νοnaka. Στο 2ο Κεφάλαιο γίνεται αναφορά στην αξιοποίηση των σύγχρονων τεχνολογιών οι οποίες συνεισφέρουν στη διαχείριση της γνώσης και επικεντρώνεται στη δημιουργία των εικονικών κοινοτήτων και στην ανάπτυξη προσωπικών μηχανισμών διαχείρισης της γνώσης, όπως η ανάπτυξη και συντήρηση ΠΔΜ. Τα δίκτυα αυτά συνιστούν το πλαίσιο εντός του οποίου το κάθε άτομο μπορεί να διαχειριστεί αυτόνομα τη μάθησή του, να καλύψει ατομικές μαθησιακές ανάγκες, χωρίς χωρικούς, χρονικούς και οργανωσιακούς περιορισμούς. Ακολούθως η παρούσα μελέτη αγγίζει το αναδυόμενο θέμα της άτυπης μάθησης και ειδικότερα της αυτορυθμιζόμενης μάθησης. Το 3ο Κεφάλαιο επικεντρώνεται στην παρουσίαση των τρισδιάστατων εικονικών εμβυθιζόμενων κόσμων και περιγράφει τo περιβάλλον και τα χαρακτηριστικά που υποστηρίζουν τη μάθηση εντός αυτών. Στη συνέχεια επιλέγεται το Second Life, λόγω του μεγάλου αριθμού των χρηστών του και της προσβασιμότητάς του σε σχέση με άλλους τρισδιάστατους εικονικούς κόσμους. Αναλύονται τα χαρακτηριστικά που υποστηρίζουν τη μάθηση και παρουσιάζονται τα μοντέλα που ταιριάζουν στη μάθηση που συμβαίνει εντός του Second Life. Τo 4ο Κεφάλαιο αφορά τη μεθοδολογία που ακολουθήθηκε, ενώ στο 5ο Κεφάλαιο αναλύονται τα δεδομένα που προέκυψαν από την έρευνα. Τέλος στο 6ο Κεφάλαιο γίνεται συζήτηση και εξαγωγή συμπερασμάτων. Η εργασία ολοκληρώνεται με την καταγραφή των συμπερασμάτων για τη διαχείριση της γνώσης, ως αποτέλεσμα εφαρμογής προσωπικών στρατηγικών και στη συμβολή των τρισδιάστατων εμβυθιζόμενων εικονικών κόσμων στην αυτορυθμιζόμενη μάθηση.Η μεθοδολογία που ακολουθήθηκε συνίσταται στη μελέτη της σύγχρονης ακαδημαϊκής βιβλιογραφίας και στην ποιοτική προσέγγιση με συνεντεύξεις, μέσω email, των μελών ομάδων με εκπαιδευτικό προσανατολισμό, που δραστηριοποιούνται σε ενεργές ομάδες (Groups) του Second Life.
Πανεπιστήμιο Αιγαίου. Σχολή Ανθρωπιστικών Επιστημών. Τμήμα Επιστημών της Προσχολικής Αγωγής και του Εκπαιδευτικού Σχεδιασμού. Φύλο και Νέα Εκπαιδευτικά και Εργασιακά Περιβάλλοντα στην Κοινωνία της Πληροφορίας.
University of the Aegena
