Στα πλαίσια της παρούσας διπλωματικής εργασίας εξετάστηκε το ζήτημα της παραγωγής και διαχείρισης των στερεών αστικών απορριμμάτων τόσο στην Ελλάδα όσο και στο σύνολο των κρατών της Ευρωπαϊκής Ένωσης μαζί με τέσσερα άλλα κράτη: την Ισλανδία, την Νορβηγία, την Ελβετία και την Τουρκία. Στο πρώτο κεφάλαιο παρουσιάζεται ένα εννοιολογικό πλαίσιο με ορισμούς και κατηγοριοποιήσεις απορριμμάτων καθώς και το νομοθετικό πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης μαζί με τους στόχους που έχει θέσει στα μέλη κράτη της. Παρουσιάζονται οι μεθοδολογίες διαχείρισης των αστικών στερεών απορριμμάτων μαζί με τα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα τους. Στη συνέχεια παρουσιάζονται πίνακες και γραφήματα από την Ευρωπαϊκή Στατιστική Υπηρεσία – Eurostat και γίνεται μια στατιστική ανάλυση σχετικά με την παραγωγή και τη διαχείριση. Δίνεται έμφαση κυρίως στην ανακύκλωση και στην υγειονομική ταφή αφού η πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι να καθιερώσει σε μεγάλη κλίμακα το πρώτο και να μειώσει το δεύτερο. Πιο συγκεκριμένα γίνεται μια σύγκριση μεταξύ των χωρών όσον αφορά τις δύο αυτές μεθόδους ενώ εξετάζεται ταυτόχρονα και η θέση της Ελλάδας σε σχέση με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Παράλληλα παρουσιάζεται η εξέλιξη και η πρόοδος που παρουσιάζουν τα κράτη αυτά σε αντιπαράθεση με τους στόχους που έχει θέσει η Ευρωπαϊκή Ένωση μέχρι το 2020. Η ανάλυση αυτή έδειξε ότι μέχρι σήμερα σχεδόν όλα τα Ευρωπαϊκά κράτη έχουν σημειώσει πρόοδο στον τρόπο διαχείρισης των απορριμμάτων τους καθώς τα ποσοστά υγειονομικής ταφής ολοένα και φθίνουν ενώ άλλες μέθοδοι, περισσότερο φιλικές στο περιβάλλον αρχίζουν και γίνονται ιδιαίτερα δημοφιλείς. Τα περισσότερα όμως από αυτά δεν έχουν καταφέρει να επιτύχουν τους στόχους της Ε.Ε. Παραδοσιακά τα κράτη το οποία σημειώνουν τα υψηλότερα ποσοστά ανακύκλωσης είναι η Γερμανία, η Ελβετία, η Αυστρία, η Ολλανδία και το Βέλγιο και αυτά έχουν ήδη επιτύχει τον στόχο της 50% ανακύκλωσης μέχρι το 2020. Άλλα κράτη όπως η Δανία, η Ιρλανδία, το Λουξεμβούργο, η Ιταλία, η Σουδία, η Ισπανία, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Ισλανδία και η Σλοβενία είναι πολύ πιθανό, βάσει της μέχρι πρότινος απόδοσης τους, ότι θα επιτύχουν το στόχο. Κράτη όπως η Ουγγαρία, η Εσθονία, η Πολωνία και η Νορβηγία βρίσκονται επίσης σε καλό δρόμο αλλά η πιθανότητα να επιτευχθεί ο στόχος είναι μέτρια και τέλος κράτη όπως η Ελλάδα, η Τσεχία, η Βουλγαρία, η Ρουμανία, η Κύπρος, η Κροατία, η Λετονία, η Λιθουανία, η Μάλτα, η Πορτογαλία, η Σλοβακία, η Φινλανδία και η Τουρκία απέχουν πολύ από το στόχο ακόμα και για μια μελλοντική πρόβλεψη 10 ετών. Η βελτίωση της διαχείρισης των στερεών αποβλήτων θα μπορούσε να ενταχθεί στα πλαίσια της βιώσιμης ανάπτυξης της Ευρώπης και τα οφέλη που προκύπτουν από κάτι τέτοιο είναι περιβαλλοντικά, οικονομικά και κοινωνικά. Τέλος γίνεται μια παρουσίαση των τελικών συμπερασμάτων όπως προέκυψαν από την ανάλυση.