Στόχος της συγκεκριμένης εργασίας ήταν να διερευνηθεί η τύχη τριών ενδοκρινικών διαταρακτών (Nonylphenol, Triclosan, Bisphenol-A) και τεσσάρων φαρμακευτικών ενώσεων (Diclofenac, Ibuprofen, Naproxen, Ketoprofen) στο έδαφος έπειτα από τη διάθεση επεξεργασμένης ιλύος. Για το λόγο αυτό, έλαβαν χώρα πειράματα έκπλυσης σε στήλες και πειράματα αερόβιας αποδόμησης χρησιμοποιώντας ως υπόστρωμα τρία διαφορετικά είδη χώματος τροποποιημένα με βιοστερεά. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα, η κινητικότητα των ενδοκρινικών διαταρακτών εμφανίστηκε πιο έντονη σε σύγκριση με αυτή των φαρμακευτικών ουσιών και στα τρία δείγματα. Υψηλές συγκεντρώσεις των nonylphenol, triclosan και bisphenol-A παρατηρήθηκαν στα στραγγίσματα των στηλών. Όσον αφορά την αποδόμηση, η bisphenol-A (t1/2 = 5,5 d) χαρακτηρίστηκε ως η ταχύτερα αποδομούμενη ένωση, ενώ στο διάστημα του ενός μήνα που διήρκησε το πείραμα η nonylphenol και το ibuprofen δεν αποδομήθηκαν σε ποσοστό μεγαλύτερο από το 50%. Για την προκατεργασία των δειγμάτων (υγρών και στερεών) εφαρμόστηκε εκχύλιση στερεάς φάσης και η ανάλυση έγινε σε αέριο χρωματογράφο με ανιχνευτή φασματογράφο μάζας.
University of the Aegena
