Η αποτελεσματική αποτροπή των προσκρούσεων των πτηνών με αεροσκάφη απαιτεί την όσο το δυνατόν ακριβέστερη αναγνώριση των πουλιών που εμπλέκονται σε αυτή. Στην Ελλάδα δεν έχει χρησιμοποιηθεί μέχρι στιγμής καμία συγκεκριμένη μέθοδος για την αναγνώριση πουλιών (φτερά, DNA) μετά από την σύγκρουση. Στη παρούσα εργασία έγινε προσπάθεια αναγνώρισης 17 διαφορετικών ειδών μελετώντας τα μακροσκοπικά και μικροσκοπικά χαρακτηριστικά των καλυπτήριων φτερών από το στήθος των δειγμάτων και στη συνέχεια της δημιουργίας μιας κλείδας αναγνώρισης των ειδών αυτών. Επιπλέον δημιουργήθηκε ένα φωτογραφικό αρχείο μικροσκοπικής παρατήρησης της δομής των καλυπτήριων φτερών. Σύμφωνα με τα αποτελέσματά μας, η χρήση μακροσκοπικών και μικροσκοπικών χαρακτηριστικών ενός φτερού παρέχει τη δυνατότητα αναγνώρισης σε επίπεδο τάξης ή οικογένειας, όμως για την αναγνώριση σε επίπεδο είδους είναι απαραίτητη η χρήση πρόσθετων μεθόδων αναγνώρισης (DNA). Επιπλέον στα πλαίσια της παρούσας εργασίας δημιουργήθηκε μια συλλογή φτερών που περιλαμβάνει τα πρωτεύοντα, τα δευτερεύοντα και τα ουραία φτερά πτήση των ειδών και προτείνεται η αντίστοιχη μεθοδολογία συντήρησής της.
University of the Aegena
