Η επιχειρηματικότητα στην εκπαίδευση αποτελεί ένα πεδίο που κερδίζει έδαφος διεθνώς. Στην Ελλάδα φαίνεται ότι έχουν αρχίσει να γίνονται κάποιες απόπειρες προς αυτή την κατεύθυνση αλλά αυτό αφορά κυρίως την τριτοβάθμια και λιγότερο την δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Στον τομέα της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης και ιδιαίτερα της προσχολικής αγωγής δεν έχουν γίνει τέτοιου απόπειρες, εισαγωγής της εκπαίδευσης στην επιχειρηματικότητα προφανώς λόγω της πεποίθησης ότι οι μαθητές/ριες της συγκεκριμένης βαθμίδας βρίσκονται σε πολύ νεαρή ηλικία για να ασχοληθούν με τέτοιου είδους ζητήματα. Θέμα της παρούσας εργασίας είναι να εξετάσει το ζήτημα της επιχειρηματικότητας στην εκπαίδευση και ειδικότερα τις τάσεις και τις αντιλήψεις των νηπιαγωγών για την επιχειρηματικότητα στο νηπιαγωγείο. Η παρούσα εργασία είναι διαρθρωμένη σε επτά κεφάλαια. Το πρώτο κεφάλαιο αφορά την επιχειρηματικότητα και περιλαμβάνει γενικές αναφορές γι’ αυτή και με εστίαση στην επιχειρηματικότητα στην Ελλάδα. Το δεύτερο εξετάζει την επιχειρηματικότητα στην εκπαίδευση και περιλαμβάνει τον ορισμό της επιχειρηματικότητας, το ιστορικό και θεωρητικό πλαίσιο, την εκπαίδευση και επιχειρηματικότητα στην Ευρώπη, στις ΗΠΑ και στην Ελλάδα. Το τρίτο κεφάλαιο εστιάζει στην λήψη επαγγελματικών αποφάσεων και περιλαμβάνει τις εννοιολογικές αποσαφηνίσεις και τις ατομικές διαφορές που υπάρχουν καθώς και τους τρόπουςπροφίλ στην λήψη αποφάσεων. Το τέταρτο κεφάλαιο εστιάζει στην αυτοαποτελεσματικότητα στη διαχείριση στραδιοδρομίας εξετάζοντας την έννοια, την έννοια στην επαγγελματική συμβουλευτική, την έννοια στο σχεδιασμό της σταδιοδρομίας, τη σχέση της αυτοαποτελεσματικότητας με τη λήψη επαγγελματικών αποφάσεων και την επαγγελματική συμβουλευτική. Το πέμπτο κεφάλαιο παρουσιάζει τη μεθοδολογία, το έκτο τα αποτελέσματα και το έβδομο κεφάλαιο τα συμπεράσματα της έρευνας.
