Τα όρια του επιτρεπτού της συγκριτικής διαφήμισης

 
Το τεκμήριο παρέχεται από τον φορέα :

Αποθετήριο :
Ιδρυματικό Αποθετήριο Ελλάνικος (Hellanicus)
δείτε την πρωτότυπη σελίδα τεκμηρίου
στον ιστότοπο του αποθετηρίου του φορέα για περισσότερες πληροφορίες και για να δείτε όλα τα ψηφιακά αρχεία του τεκμηρίου*
κοινοποιήστε το τεκμήριο





Τα όρια του επιτρεπτού της συγκριτικής διαφήμισης (EL)

Παπαδάκης, Πολύβιος

aegean

Η διαφήμιση αποτελεί ένα βασικό μέσο προώθησης των προϊόντων και των υπηρεσιών ιδιαίτερα στη σημερινή εποχή που οι καταναλωτές έχουν να επιλέξουν ανάμεσα σε πολλά προϊόντα, αυτό που θα τους φέρει τη μέγιστη χρησιμότητα. Η πληθώρα των προϊόντων έχει οδηγήσει σε ένα τεράστιο ανταγωνισμό τις επιχειρήσεις, οι οποίες προσπαθούν με οποιονδήποτε τρόπο να προσελκύσουν περισσότερους πελάτες να αγοράσουν το προϊόν τους. Ο ανταγωνισμός πολλές φορές φτάνει και σε ακραίες περιπτώσεις όπου χρησιμοποιούνται αθέμιτα μέσα προσέγγισης των καταναλωτών. Η προστασία των συμφερόντων των καταναλωτών οδήγησε το νομοθέτη τόσο σε επίπεδο Ελλάδας όσο και σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης να νομοθετήσει Οδηγίες και Νόμους τόσο για τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές όσο και για τη παραπλανητική και τη συγκριτική διαφήμιση.
Advertising is a key means of promoting products and services, especially in today's times when consumers have a choice between many products, which will bring them maximum value. The plethora of products has led to a huge business competitiveness that attempts in any way to attract more customers to buy their product. Competitiveness often reaches extreme cases where unfair consumer media are used. Protecting the interests of consumers led the legislator both at the level of Greece and at European Union level to legislate on Directives and Legislation on both unfair commercial practices and misleading and comparative advertising.

bachelorThesis

Limits (EL)
Μάρκετινγκ (EL)
Όρια (EL)
Διαφήμιση (EL)
Advertising (EL)
Marketing (EL)


2017-02-14


2018-01-25T13:01:27Z

Χίος




*Η εύρυθμη και αδιάλειπτη λειτουργία των διαδικτυακών διευθύνσεων των συλλογών (ψηφιακό αρχείο, καρτέλα τεκμηρίου στο αποθετήριο) είναι αποκλειστική ευθύνη των αντίστοιχων Φορέων περιεχομένου.