Η παρούσα εργασία ερευνά τη λειτουργία του θεσμού της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης στα χρόνια της μεγάλης οικονομικής ύφεσης, από το 2010 έως το 2018. Η οικονομική κρίση που μαστίζει τη χώρα μας αποτελεί το κεντρικό πρόβλημα της περιόδου που διανύουμε, δημιουργώντας ένα γενικό κλίμα ανησυχίας, ανασφάλειας και αβεβαιότητας για το μέλλον.
Αναμφίβολα, η σημερινή κρίση πέρα από οικονομική είναι ταυτόχρονα κοινωνική, πολιτική, ανθρωπιστική και κρίση αξιών. Επηρεάζει όλες τις πτυχές της ζωής των πολιτών και επιφέρει σημαντικές αλλαγές στο σύνολο των κοινωνικών θεσμών και κατά συνέπεια στην τυπική εκπαίδευση, μιας και αυτή έχει δεχτεί πληθώρα μεταρρυθμίσεων και περικοπών στα πλαίσια της μνημονιακής πολιτικής. Ενώ η εκπαίδευση στην παρούσα συγκυρία θα έπρεπε να αντιμετωπίζεται ως το απαραίτητο εργαλείο άμβλυνσης της παρούσας δύσκολης κατάστασης και ανάπτυξης της οικονομίας και συνεπώς η χώρα να επενδύει σ’ αυτήν και κατ’ επέκταση στο ανθρώπινο κεφάλαιο, έχει παραμεληθεί σε ανησυχητικό βαθμό. Τα ερωτήματα που δημιουργούνται άμεσα είναι αφενός ποιες είναι οι επιπτώσεις της κρίσης στα σχολεία, στους εκπαιδευτικούς, στους μαθητές και στην εκπαιδευτική διαδικασία και αφετέρου στις εργασιακές σχέσεις μεταξύ του ανθρώπινου δυναμικού σε μία σχολική μονάδα.
Μέσω τις έρευνας θα διαπιστωθεί αν όντως οι εργασιακές σχέσεις έχουν αλλάξει στον εκπαιδευτικό χώρο τόσο στη Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση όσο και στη Δευτεροβάθμια, εξαιτίας της οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα. Στόχος είναι ο εντοπισμός των αλλαγών εν μέσω κρίσης και πώς αυτές επηρέασαν το εργατικό δυναμικό.
Η συλλογή των στοιχείων έγινε με αναζήτηση της σχετικής ελληνικής και ξένης βιβλιογραφίας, αλλά και με έρευνα σε σχολικές μονάδες για τη συγκέντρωση στοιχείων σχετικών με το θέμα μου.
Ιδιαίτερα σημαντική ήταν η συμβολή του επιβλέποντα στην εργασία μου κ. Νίκου. Κωσταντόπουλου, τόσο ως προς τις κατευθύνσεις που έδωσε, όσο και ως προς το βιβλιογραφικό υλικό που έθεσε στη διάθεσή μου και για το λόγο αυτό τον ευχαριστώ.
In the present research an approach has been made to describe how Primary and Secondary Education works during the years of the Greek economic crisis, from 2010 to 2018. The Greek economic crisis which has been plaguing our country in the last decade has become central to our time period, bringing an air of insecurity and uncertainty for the future.
Undoubtedly, the current apart from an economic crisis is also a social, political and humanitarian crisis, as well as a crisis of values. It affects all aspects in citizens life’s and has brought important changes in all social institutions and as follows formal education which has also faced a number of changes and cuts during the memorandum policy. Nowadays, education in Greece instead of being the tool against the expansion of the Greek crisis in all levels while investing in people’s future, on the contrary education today has been neglected on an important level. The questions that are directly brought in mind are on the one hand the impact of the crisis in schools, students, teachers and their educational procedures, while on the other hand the working relations that persist in the school unit.
Through this research we will understand whether working relations have changed in First and Second-Degree Education due to the Greek economic crisis. The aim of this research is to understand the changes during this period and how these have affected schools’ working dynamic.
The material used is a collection of Greek and English bibliography accompanied by a research questionnaire distributed at schools so as to concentrate information related to my study.
Finally, I would like to thank my supervisor, Mr Nikolaos Kostantopoulos for guiding and supporting me throughout my research as well as for his contribution to my work.
University of the Aegena
