Η επίτευξη των στόχων που θέτει η Ευρωπαϊκή Ένωση για τη μείωση των βιοαποδομήσιμων που διατίθενται στους χώρους υγειονομικής ταφής, η ανεξέλεγκτη απόρριψη ρυπογόνων βιοαποδομήσιμων αποβλήτων στο περιβάλλον, καθώς και η υποβάθμιση των εδαφών από την έντονη καλλιέργεια επιτάσσει την εύρεση κατάλληλων μεθόδων διαχείρισης και επεξεργασίας. Η κομποστοποίηση είναι μια εύκολη διαδικασία και οικονομικά συμφέρουσα, μέσω της οποίας μπορεί να γίνει η επεξεργασία των βιοαποδομήσιμων αποβλήτων και να οδηγήσει στην παραγωγή κομπόστ. Υψηλής ποιότητας κομπόστ μπορεί να λειτουργήσει ως
εδαφοβελτιωτικό, ενισχύοντας τις φυσικές ιδιότητες του εδάφους και εφοδιάζοντάς το με πολύτιμη οργανική ουσία και θρεπτικά συστατικά. Στην παρούσα εργασία αξιολογήθηκε η διαδικασία κομποστοποίησης και το τελικό κομπόστ υπολειμμάτων τροφών, από τη φοιτητική λέσχη του πανεπιστημίου, σε συνδυασμό με ελαιουργικά απόβλητα. Αξίζει να σημειωθεί πως τα ελαιουργικά απόβλητα γενικά παρουσιάζουν χαμηλό αρχικό pH δυσκολεύοντας τη διαδικασία. Πιο συγκεκριμένα, παρασκευάστηκαν τρεις διαφορετικοί σωροί, ως προς τη σύσταση. Ο πρώτος σωρός (Φ) αποτελούταν από υπολείμματα τροφής
μόνο. Ο δεύτερος σωρός (ΦΕΦ), εκτός από υπολείμματα τροφής, περιείχε διφασικό πυρήνα, κατσίγαρο και φύλλα ελιάς. Ενώ, ο τρίτος σωρός (ΦΕΞ) περιείχε υπολείμματα τροφής, διφασικό πυρήνα, κατσίγαρο και πριονίδι ξύλου ελιάς. Κατά τη διάρκεια της διαδικασίας έγινε η παρακολούθηση των παρακάτω σημαντικών παραμέτρων: οξυγόνο, θερμοκρασία, υγρασία, pH, οργανικός άνθρακας και συνολικό Kjeldahl άζωτο. Στο τέλος αξιολογήθηκε τόσο η σταθερότητα με τον δείκτη συνολικής κατανάλωσης οξυγόνου (cumulative respiration
index – CRI), πραγματοποιώντας στατικό έλεγχο μικροβιακής αναπνευστικότητας τεσσάρων ημερών (AT4), όσο και η ωριμότητα μέσω της φυτοτοξικότητας με έλεγχο φυτροτικότητας σπόρων κάρδαμου (Lepidium Sativum). Από τις μετρήσεις προέκυψε ότι η εξέλιξη της θερμοκρασίας ήταν η αναμενόμενη για μια διαδικασία κομποστοποίησης, εκτός από τους σωρούς με τα ελαιουργικά απόβλητα (ΦΕΦ και ΦΕΞ), που καθυστερήσανε να μεταβούν στο θερμόφιλο στάδιο. Επίσης, το pH των δύο σωρών, με τα ελαιουργικά απόβλητα, άργησε να αυξηθεί και παρέμεινε για περίπου είκοσι πέντε μέρες μεταξύ 4,6 – 5,5. Στη συνέχεια, μετά
την προσθήκη του διογκωτικού υλικού, το pH εξελίχθηκε κανονικά στους σωρούς ΦΕΦ και ΦΕΞ. Το κομπόστ και των τριών σωρών πέρασε τον έλεγχο σταθερότητας, αλλά αποδείχτηκε μη ώριμο.
