Η θαλάσσια εμπορευματική μεταφορά αποτελεί ένα σημαντικό μέρος της εφοδιαστικής αλυσίδας. Μέσω αυτής, προκύπτει η παγκόσμια ανάπτυξη, στα πλαίσια της οικονομίας, της τεχνολογίας ακόμα και της κοινωνίας. Ωστόσο, οι αυξημένες ανάγκες που δημιουργεί η εξέλιξη των παραπάνω, σε συνάρτηση με τη χρήση οικονομιών κλίμακας από τα συμβαλλόμενα μέρη, δημιουργεί την επιθυμία σχηματισμού συστημάτων και εφαρμογών για την απλοποίηση των διαδικασιών.
Η ναυλαγορά θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως το σημαντικότερο «γρανάζι» του μηχανισμού της ναυτιλιακής αγοράς. Οι διαπραγματεύσεις για το «κλείσιμο» του ναύλου είναι μία αρκετά απαιτητική διαδικασία, καθώς προϋποθέτει καθημερινή επαφή και πληροφόρηση στο χώρο. Εντούτοις, τα συμβαλλόμενα μέρη πρέπει να είναι ευέλικτα και να αντιλαμβάνονται τους παράγοντες που επηρεάζουν τους ναυτιλιακούς κύκλους και συνεπώς τους ναύλους.
Εκτός, από τα συστήματα που αυτοματοποιούν τις ναυλώσεις, ο χώρος έχει ανάγκη και από εκείνα που μεταδίδουν πληροφορίες για τις αγορές και την παγκόσμια επικαιρότητα. Αν και για τα πρώτα υπάρχουν κάποιες αμφιβολίες ακόμα για τη χρήση τους, τα πληροφοριακά συστήματα έχουν καθιερωθεί στον τομέα των ναυλώσεων.
Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι να παρουσιαστεί ο αξιόλογος ρόλος της ναυλαγοράς στη ναυτιλία καθώς και να διασαφηνιστεί η πολυπλοκότητα των διαδικασιών ναύλωσης και η αναγκαιότητά της για πληροφορίες. Έτσι, ο χώρος των ναυλώσεων να περάσει από την παραδοσιακή στην ηλεκτρονική εποχή. Έπειτα, να μελετηθούν οι λόγοι αποτυχίας των συστημάτων ηλεκτρονικής ναύλωσης και τέλος, να διατυπωθούν προτάσεις για νέες έρευνες όπου θα παρουσιάζουν ευνοϊκότερες συνθήκες του διεθνούς δικαίου, που θα αφορούν την ασφάλεια και τη διαφάνεια των συναλλαγών.
