Η παρούσα διπλωματική εργασία στοχεύει στην παρουσίαση και ανάλυση της Εθνικής Γλώσσας, που αποτελεί το μανιφέστο της δικτατορίας των συνταγματαρχών (1967-1974) σχετικά με το γλωσσικό ζήτημα που ταλάνιζε τον ελληνικό επιστημονικό, κοινωνικό και πολιτικό χώρο για πολλές δεκαετίες. Το γλωσσικό ζήτημα αποτελεί μια σημαντική σελίδα στην ιστορία των ελληνικών πραγμάτων και αφορά στο δίλημμα καθαρεύουσας ή δημοτικής ως επίσημη γραπτή γλώσσα του ελληνικού κράτους. Στο ζήτημα αυτό πήραν θέση κατά καιρούς σημαντικές προσωπικότητες της ελληνικής αλλά και ευρωπαϊκής επιστημονικής σκηνής, εκφράζοντας κάθε φορά απόψεις που απέκτησαν οπαδούς αλλά και εχθρούς, φτάνοντας σταδιακά στην πόλωση και την πολιτικοποίηση ενός γλωσσικού και κοινωνικού θέματος. Έτσι, επιχειρείται μια ιστορική αναδρομή του γλωσσικού ζητήματος με τερματικό σταθμό τη χούντα της επταετίας 1967-1974. Σε αυτό το σημείο, μελετάται η τρίτη έκδοση (1973) του εγχειριδίου που δημοσίευσε η δικτατορία με τίτλο Εθνική Γλώσσα, με σκοπό τον εντοπισμό των απόψεων της χούντας μέσω του ανώνυμου συγγραφέα σχετικά με τη γραπτή ελληνική γλώσσα και της προπαγάνδας κατά της δημοτικής γλώσσας. Για τη μελέτη και την κωδικοποίηση του κειμένου αξιοποιήθηκε η ποιοτική ανάλυση περιεχομένου, η οποία έγινε με άξονα πέντε κατηγορίες που περιλαμβάνουν τους ορισμούς, τα επιχειρήματα υπέρ της καθαρεύουσας και εναντίον της δημοτικής, τις διακειμενικές αναφορές, τα σχόλια και τις ερωτήσεις που παρεμβάλλονται στο κείμενο, καθώς και τα γραμματικά φαινόμενα της δημοτικής που αμφισβητούνται. Τέλος, παρουσιάζονται κάποιες τελικές παρατηρήσεις και συμπεράσματα που προέκυψαν μέσα από την εξέλιξη του γλωσσικού ζητήματος και την μελέτη της Εθνικής Γλώσσας.
University of the Aegena
