Στο συγκεκριμένο κεφάλαιο με τίτλο «Πατριαρχία και Ιατροδικαστική» υποστηρίζεται ότι η ιατροδικαστική επιστήμη βασίζεται σε έναν πατριαρχικό και αποικιοκρατικό λόγο της αφροδισιακής ηθικής που δίνει έμφαση σε ένα συγκεκριμένο καθεστώς αλήθειας: τον στιγματισμό της λίμπιντο και του φύλου πέρα από το δυαδικό φύλο και την ετεροσεξουαλικότητα ως τη ρίζα της παθολογίας, της εγκληματικότητας και του σταδιακού εκφυλισμού της αν(δ)ρωπότητας (mankind) μέσω της ιδέας της ηθικής θηλυπρέπειας. Έτσι, η ιατροδικαστική, ως επιστήμη και επομένως ως λόγος αλήθειας μιας γενικευμένης πατριαρχικής, ταξικής, μισαναπηρικής και αποικιοκρατικής πειθαρχικής ερμηνείας της ζωής επιστημολογικών αυτονόητων του φύλου, φτάνει σε κάθε σημείο της σάρκας και προδικάζει την «αλήθεια», με στόχο την πρόληψη από τις «παρά φύσιν» «γενετήσιες» ορμές που, υποτίθεται, προκαλούν την παθολογία και τις εγκληματικές τάσεις.
(EL)
In the chapter titled “Patriarchy and Forensic Science”, it is argued that forensic science is based on a patriarchal and colonial discourse of sexual ethics that emphasizes a specific regime of truth: the stigmatization of libido and gender beyond the binary and heterosexuality as the root of pathology, criminality, and the gradual degeneration of masculinity (referred to as "mankind") through the idea of moral femininity. Thus, forensics, as a science and, therefore, as a discourse of truth representing a generalized patriarchal, classist, ableist, and colonial disciplinary interpretation of life, permeates every aspect of the body and predefines "truth," aiming to prevent "deviant" sexual urges that are supposedly responsible for causing pathology and criminal tendencies.
(EN)
Σύνδεσμος Ελληνικών Ακαδημαϊκων Βιβλιοθηκών
