The Corinth Gulf is considered one of the high degree of important natural laboratories for the natural scientists. The Corinthian Gulf is an asymmetrical tectonic rift. High tectonic activity and complex geomorphological evolution indicatea highly active deformation of the area, highlighting the geological importance of the region. This is the main reason why International Ocean Discovery Program (IODP) proposed the study of Corinth Gulf. As the basin has subsided, fluctuating global sea level and its absolute position relative to sea level, has affected the depositional environment. This appears from the basin sediments which record this spatial and temporal advancement. The principal objective of International Ocean Discovery Program (IODP) Expedition 381 was to retrieve a record of early continental rifting and basin development from the rift, in the Corinth gulf, central Greece. During this expedition three different sites (Site M0078, M0079, M0080) in the Corinth Gulf were drilled, cored and logged. The main finding of this study was that the Corinthian Gulf presented periods of connection with the open sea and its isolation from it during the Quaternary period.
In the present master thesis, 175 sediment samples were studied from the M0079 core in 125µm and 63µm fractions to examine the presence of planktonic and benthic foraminifera. These sediment samples are located between0.23and148.43mbsf (meters below seafloor). This interval corresponds to the Subunits SU1 and SU2, as these determined from the scientific sedimentological group of the expedition. SU1 extends from 0.23 to 32.02 mbsf and it most probably corresponds to Marine Isotopic Stage (MIS) 1. In this unit foraminifera are abundant though the number of benthic specimen is significant higher than that of the planktonics. This suggests that SU1 corresponds to a marine phase. SU2 extends from 32.59 to 148.43 mbsf and most probably it corresponds to MIS 2, 3 and 4.SU2 is characterized in general by absence or low numbers of foraminiferal specimen suggesting that SU2 corresponds to an isolated phase. This isolated phase is interrupted by short marine phase intervals where planktonic and benthic foraminifera are abundant. The deposition of these short intervals could be related to temporal rises of sea level due to eustatic –isostatic factors or to tectonic driven mechanisms.
Ο κόλπος της Κορίνθου θεωρείται ένα από σημαντικότερα φυσικά εργαστήρια για τους φυσικούς επιστήμονες. Ο Κορινθιακός Κόλπος είναι ένα ασύμμετρο τεκτονικό ρήγμα. Η υψηλή τεκτονική δραστηριότητα και η πολύπλοκη γεωμορφολογική εξέλιξη υποδεικνύουν εξαιρετικά δραστική παραμόρφωση της περιοχής, υπογραμμίζοντας τη γεωλογική σημασία της περιοχής. Αυτός είναι ο κύριος λόγος για τον οποίο το Διεθνές Πρόγραμμα Ανακάλυψης του Ωκεανού (IODP) πρότεινε τη μελέτη του Κόλπου της Κορίνθου. Καθώς η λεκάνη έχει υποχωρήσει, η διακύμανση της παγκόσμιας στάθμης της θάλασσας και η απόλυτη θέση της σε σχέση με τη στάθμη της θάλασσας έχει επηρεάσει το περιβάλλον εναπόθεσης. Αυτό φαίνεται από τα ιζήματα λεκάνης που καταγράφουν αυτήν την χωρική και χρονική πρόοδο. Ο κύριος στόχος της Αποστολής 381 του Διεθνούς Προγράμματος Ανακάλυψης του Ωκεανού (IODP) ήταν η ανάκτηση ενός ημερολογίου για την πρώιμη ανάπτυξη της λεκάνης και της λεκάνης από τη ρωγμή, στον κόλπο της Κορίνθου, στην κεντρική Ελλάδα. Κατά τη διάρκεια αυτής της αποστολής τρεις διαφορετικές τοποθεσίες (Γεώτρηση M0078, M0079, M0080) στον κόλπο της Κορίνθου διανοιχτήκαν, στρώθηκαν και καταγράφηκαν. Το κύριο εύρημα αυτής της μελέτης ήταν ότι ο Κορινθιακός Κόλπος παρουσίασε περιόδους σύνδεσης με την ανοιχτή θάλασσα και την απομόνωσή του από αυτήν κατά την Τεταρτογενή περίοδο.
Στην παρούσα διπλωματική εργασία, μελετήθηκαν 175 δείγματα ιζημάτων από τον πυρήνα M0079 σε κλάσματα 125μm και 63μm για να εξεταστεί η παρουσία πλαγκτονικών και βενθονικών τρηματοφόρων. Αυτά τα δείγματα ιζημάτων βρίσκονται μεταξύ 0.23 και148.43mbsf (μέτρα κάτω από το θαλασσινό νερό). Αυτό το διάστημα αντιστοιχεί στις Υπομονάδες SU1 και SU2, όπως αυτές καθορίστηκαν από την επιστημονική ιζηματολογική ομάδα της αποστολής. Το SU1 εκτείνεται από 0,23 έως 32,02 mbsf και πιθανότατα αντιστοιχεί στη θαλάσσια ισοτοπική σκηνή (MIS) 1. Στη μονάδα αυτή τα τρηματοφόρα είναι άφθονα αν και ο αριθμός των βενθονικών δειγμάτων είναι σημαντικά υψηλότερος από τον αριθμό των πλαγκτονικών. Αυτό υποδηλώνει ότι το SU1 αντιστοιχεί σε μια θαλάσσια φάση. Το SU2 εκτείνεται από 32,59 έως 148,43 mbsf και πιθανότατα αντιστοιχεί σε MIS 2, 3 και 4. Το SUS2 χαρακτηρίζεται γενικά από απουσία ή από μικρούς αριθμούς δειγμάτων τρηματοφόρων που υποδηλώνουν ότι το SU2 αντιστοιχεί σε απομονωμένη φάση. Αυτή η απομονωμένη φάση διακόπτεται από σύντομα διαστήματα θαλάσσιων φάσεων όπου τα πλακτονικά και βενθονικά τρηματοφόρα είναι άφθονα. Η εναπόθεση αυτών των μικρών διαστημάτων μπορεί να σχετίζεται με χρονικές αυξήσεις της στάθμης της θάλασσας λόγω ευστατικών -ισοστατικών παραγόντων ή με τεκτονικούς μηχανισμούς.
