Ως ιχνηλασιμότητα ορίζεται η δυνατότητα παρακολούθησης της διακίνησης ενός προϊόντος κατά τις φάσεις της παραγωγής επεξεργασίας και διανομής του. Στον τομέα των τροφίμων η ιχνηλασιμότητα σχετίζεται κυρίως με την ασφάλεια των τροφίμων (crisis). Στόχος της είναι να μπορεί να ταυτοποιήσει μια ένοχη ή ύποπτη παρτίδα προϊόντος, καθώς και τις πρώτες ύλες που χρησιμοποιήθηκαν για την παραγωγή του και στη συνέχεια να αναζητήσει την παρτίδα αυτή μέσα στην αλυσίδα παραγωγής και της διανομής μέχρι τον τελικό καταναλωτή. Τα τελευταία χρόνια τα θέματα ιχνηλασιμότητας έχουν αποκτήσει μεγαλύτερη σημασία λόγω της αυξανόμενης προσοχής των καταναλωτών σε θέματα ποιότητας των τροφίμων. Η έλλειψη εμπιστοσύνης των καταναλωτών, ιδίως προς τα τρόφιμα ζωικής προέλευσης, οφείλεται σε διάφορους λόγους, συμπεριλαμβανομένων τόσο της ασφάλειας των τροφίμων όσο και των κοινωνικοοικονομικών αλλαγών. Οι πρόσφατες κρίσεις σχετικά με την ασφάλεια των τροφίμων απέδειξαν ότι ο προσδιορισμός της προέλευσης των ζωοτροφών και των τροφίμων έχει πρωτεύουσα σημασία για την προστασία των καταναλωτών. Συγκεκριμένα, η ιχνηλασιμότητα διευκολύνει την απόσυρση των τροφίμων και επιτρέπει την ακριβή ενημέρωση των καταναλωτών για τα προϊόντα που εγκυμονούν κινδύνους. Η ιχνηλασιμότητα δεν εγγυάται από μόνη της την ασφάλεια των προϊόντων, αλλά αποτελεί εργαλείο διαχείρισης του κινδύνου, το οποίο θα πρέπει να χρησιμοποιείται για να συμβάλλει στην αντιμετώπιση προβλημάτων σχετικών με την ασφάλεια των τροφίμων. Στόχος της ιχνηλασιμότητας είναι να εξασφαλίσει την εκτέλεση αποσύρσεων ή ανακλήσεων, με ακρίβεια και συγκεκριμένους στόχους, την παροχή κατάλληλων πληροφοριών στους καταναλωτές και στους υπευθύνους των επιχειρήσεων τροφίμων, την αξιολόγηση του κινδύνου από τις ελεγκτικές αρχές και την αποφυγή γενικότερης διατάραξης του εμπορίου. Στα επόμενα
χρόνια θα υπάρχει όλο και μεγαλύτερη αύξηση της ανάγκης για ενημέρωση και πληροφόρηση και μάλιστα σε πραγματικό χρόνο. Έτσι, η ιχνηλασιμότητα θα αποτελέσει καθοριστικό παράγοντα τα επόμενα χρόνια σαν δείκτης ποιότητας αλλά και σαν βάση του διεθνούς εμπορίου. Είναι η απάντηση στο αίτημα των καταναλωτών για διαφάνεια και γίνεται συνώνυμο με τα ασφαλή και υψηλής ποιότητας τρόφιμα. Οι αρχές και οι επιστήμονες εξακολουθούν να συζητούν για το πώς θα πρέπει να λειτουργεί το τέλειο σύστημα ανίχνευσης και αρκετοί συγγραφείς έχουν συγκρίνει, στις δημοσιεύσεις τους, την αποτελεσματικότητα διαφορετικών μεθόδων ιχνηλασιμότητας.
Traceability is defined as the ability to monitor the movement of a product during its
production and distribution phases. In the food sector, traceability is mainly related to food
safety. Its aim is to be able to identify a guilty or suspect batch of product as well as the raw
materials used to produce it and then seek that batch through the production and distribution
chain to the final consumer. In the last few years traceability issues have grown in importance
due to the consumers’ increasing attention to food quality matters. The consumers’ lack of
confidence, towards food of animal origin, is due to several reasons including both food
safety and socio-economic changes. Recent food safety crises have shown that identifying
the origin of feed and food is of the utmost importance for the protection of consumers.
Traceability facilitates the withdrawal of food and allows consumers to be accurately in
formed about products posing risks. Traceability does not in itself guarantee product safety
but is a risk management tool that should be used to help address food safety problems.
The objective of traceability is to ensure that withdrawals or withdrawals are carried
out with precision and specific objectives, provide appropriate information to consumers and
food business operators, risk assessment by control authorities and avoiding a general dis
ruption of trade. In the coming years there will be a growing increase in the need for infor
mation and information, in real time. Thus, traceability will be a key factor in the coming
years as a quality indicator but also as a basis for international trade. It is the answer to
consumers' demand for transparency and is becoming synonymous with unsafe and high
quality food. Authorities and scientists are still debating how the perfect detection system
should work, and several authors have compared the effectiveness of different traceability
methods in their publications.