Οι σχέσεις που αναπτύσσονται ανάμεσα σε εκπαιδευτικούς και μαθητές προσχολικής ηλικίας έχουν θεμελιώδη σημασία για την ομαλή προσαρμογή των μαθητών, τη μάθηση και την ευημερία των ίδιων των εκπαιδευτικών. Το ερευνητικό ερώτημα που ανακύπτει είναι με ποιο τρόπο θα βελτιώσουμε την ποιότητα των σχέσεων εκπαιδευτικών-μαθητών. Παρά το πρόσφατο ενδιαφέρον στην καλλιέργεια των κοινωνικών και συναισθηματικών δεξιοτήτων στους μαθητές, ελάχιστες μελέτες αφορούν στις κοινωνικές και συναισθηματικές δεξιότητες των εκπαιδευτικών. Σύμφωνα με της Κοινωνική και Συναισθηματική Μάθηση οι εκπαιδευτικοί μαθαίνουν στους μαθητές τους δεξιότητες όπως να αντιλαμβάνονται, κατανοούν, διαχειρίζονται συναισθήματα δικά τους και των άλλων. Αυτός όμως ο ισχυρισμός προϋποθέτει ότι οι ίδιοι οι εκπαιδευτικοί έχουν κατακτήσει ήδη αυτές τις κοινωνικές και συναισθηματικές δεξιότητες και επιπλέον αισθάνονται ικανοί να τις διδάξουν στους μαθητές τους. Βασισμένη στους παραπάνω ισχυρισμούς, η παρούσα έρευνα επιχειρεί να μελετήσει το βαθμό στον οποίο οι αντιλήψεις των εκπαιδευτικών προσχολικής ηλικίας για τη Συναισθηματική τους Νοημοσύνη, την ικανότητά τους να διδάξουν Κοινωνική και Συναισθηματική Μάθηση στους μαθητές τους και τη διδακτική τους αποτελεσματικότητα επηρεάζουν τις σχέσεις τους με τους μαθητές τους. Ενενήντα δύο εκπαιδευτικοί προσχολικής ηλικίας συμπλήρωσαν την Κλίμακα Αυτοαναφοράς για τη Συναισθηματική Νοημοσύνη, την Κλίμακα Ικανοτήτων Διδασκαλίας Κοινωνικής και Συναισθηματικής Μάθησης, την Kλίμακα Διδακτικής Αποτελεσματικότητας και την Κλίμακα Σχέσεων Μαθητών-Εκπαιδευτικού. Στη μελέτη βρέθηκε ότι η ευκολία των εκπαιδευτικών να διδάξουν κοινωνικές και συναισθηματικές δεξιότητες και η διδακτική τους αποτελεσματικότητα στη διαχείριση της τάξης συνδέονται με τις σχέσεις εκπαιδευτικών-μαθητών. Η μελέτη υπογραμμίζει την σημασία διερεύνησης των αντιλήψεων των εκπαιδευτικών για την αποτελεσματική εφαρμογή των προγραμμάτων Κοινωνικής και Συναισθηματικής Μάθησης.
(EL)
The quality of the teacher-student relationships influences children’s classroom adaptation, students’ learning, prosocial behavior, and more recently teachers’ well-being. Given the significance of teacher-student relationships, how to most effectively improve the quality and impact of teachers’ daily interactions with students is a key focus of research. A plethora of studies demonstrate that students’ behavioural problems are the strongest predictors of teacher-student relationships. Despite much research interest in students’ SEL, very little research has been completed about teachers’ SEL. Teachers can learn children to relieve stress, manage anger and deal with social interaction, and foster a sense of safety and well-being in children. This assumption however implies that teachers are already socially and emotionally skilled to perceive, use, understand and manage their own emotions and at the same time feel competent in teaching SEL to their students. Based on these assumptions, current study aimed to investigate whether and how teachers’ perceptions of social-emotional learning, competence beliefs and teaching-efficacy, influence teacher-student interactions. Ninety-two preschool teachers completed the following instruments: a) Self-report Emotional Intelligence Scale (STRS), b) Beliefs in SEL Teacher Scale, c) Teachers’ Sense of Efficacy Scale (TSES) and d) Student-teacher relationships scale (STRS-SF). It was found that teachers’ competence in teaching social and emotional skills to their students as well as teachers’ efficacy in classroom management are associated to their relationships with students. The study underlines the importance of teachers’ perceptions in the effective implementation of Social and Emotional Programmes.
(EN)
Παγκόσμια Οργάνωση Προσχολικής Εκπαίδευσης - Ελληνική Επιτροπή (ΟΜΕΡ Ελλάδος)
