ΠΑΡΑΤΙΘΕΤΑΙ ΥΣΤΕΡΑ ΑΠΟ ΕΞΟΝΥΧΙΣΤΙΚΗ ΕΡΕΥΝΑ, Η ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΙΣΤΗ, Η ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΚΑΙΗ ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΤΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΕΡΩΣΥΝΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΙ ΤΗ ΔΙΑΔΟΧΗ ΤΗΣ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ (ΜΥΣΤΗΡΙΑΚΗ ΙΕΡΩΣΥΝΗ, ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΔΙΑΔΟΧΗ, ΓΕΝΙΚΗ ΙΕΡΩΣΥΝΗ-ΒΑΣΙΛΕΙΟΝ ΙΕΡΑΤΕΥΜΑ, ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΚΑΙ ΙΕΡΩΣΥΝΗ, ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ ΙΕΡΩΣΥΝΗ), ΤΟΥΣ ΒΑΘΜΟΥΣ ΤΗΣ ΙΕΡΩΣΥΝΗΣ, ΤΗΝ ΕΚΛΟΓΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΑ ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ, ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΩΝ ΚΑΙ ΔΙΑΚΟΝΩΝ, ΚΑΙ ΤΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΑ ΑΞΙΩΜΑΤΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥΣ ΠΕΝΤΕ ΠΡΩΤΟΥΣ ΑΙΩΝΕΣ. ΕΠΙΧΕΙΡΕΙΤΑΙ ΘΕΟΛΟΓΙΚΗ ΘΕΩΡΗΣΗ ΤΩΝ ΕΥΧΩΝ ΤΗΣ ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΑΣ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΒΑΘΜΩΝ ΤΗΣ ΙΕΡΩΣΥΝΗΣ ΜΕ ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΗ ΕΡΕΥΝΑ ΜΕΛΕΤΗ ΚΑΙ ΠΑΡΑΘΕΣΗ ΤΗΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ ΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ. ΤΟ ΜΕΡΟΣ ΑΥΤΟ ΤΗΣ ΜΕΛΕΤΗΣ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΤΜΗΜΑ ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΤΥΠΙΑΣ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΠΟΥ ΣΥΝΤΕΛΕΙ ΣΤΗΝ ΠΡΟΑΓΩΓΗ ΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΙΚΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ. ΟΙ ΕΥΧΕΣ ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΑΣ ΤΩΝ ΠΕΝΤΕ ΠΡΩΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ ΣΤΗ ΘΕΟΛΟΓΙΚΗ ΤΟΥΣ ΔΟΜΗ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΕΝΑ ΠΡΙΣΜΑ ΣΤΟ ΟΠΟΙΟ ΤΑ ΑΠΟΚΛΙΝΟΝΤΑ ΡΕΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΔΕΥΤΕΡΟΥ ΑΙΩΝΟΣ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΝΑΥΠΑΡΧΟΥΝ ΧΩΡΙΣΤΑ ΚΑΙ ΕΝΩΜΕΝΑ ΜΕ ΣΥΝΕΧΩΣ ΑΥΞΑΝΟΜΕΝΗ ΤΗ ΝΟΜΟΛΟΓΙΚΗ ΚΑΙ ΑΚΡΙΒΗ ΔΙΑΤΥΠΩΣΗ ΤΩΝ ΕΞΟΥΣΙΩΝ ΤΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΣΣΟΜΕΝΗ ΑΠΟΣΤΑΣΗ ΜΕΤΑΞΥ ΚΛΗΡΙΚΩΝ ΚΑΙ ΛΑΙΚΩΝ. Η ΣΥΝΕΧΙΣΗ ΤΗΣ ΙΕΡΩΣΥΝΗΣ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΔΙΑΔΟΧΗ. ΤΟΝΙΖΕΤΑΙ Η ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΔΙΑΔΟΧΗΣ ΤΩΝ ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΑ ΤΟΥ ΙΕΡΑΤΙΚΟΥ ΑΞΙΩΜΑΤΟΣ, ΤΗΣ ΔΙΑΤΗΡΗΣΕΩΣ ΑΝΑΛΛΟΙΩΤΟΥ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟΥ ΚΗΡΥΓΜΑΤΟΣ, ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΟΜΟΛΟΓΙΑΣ, ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΕΓΓΥΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ. ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ ΑΥΤΗ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΗ ΕΞΕΤΑΣΗ ΤΟΥ ΜΥΣΤΗΡΙΟΥ ΤΗΣ ΙΕΡΩΣΥΝΗΣ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΗΝ ΠΑΤΕΡΙΚΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΚΑΙ ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΠΕΝΤΕ ΠΡΩΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ.
THE DISSERTATION OFFERS, AFTER A CRITICAL EXAMINATION OF THE SOURCES OF THE ECCLECIASTICAL LITERATURE OF THE FIRST FIVE CENTURIES, THE ORTHODOX FAITH, THE CHURCH TEACHING AND THE THEOLOGY OF THE FATHERS AND OTHERS ECCLECIASTICAL WRITERS ABOUT THE CHRIST'S PRIESTHOOD AND THE CONTINUATION OF THE PRIESTHOOD IN THECHURCH THROUGH THE CENTURIES. THE HOLY FATHERS MADE EVIDENT THROUGHOUT THEIR WRITINGS OF THE FIRST FIVE CENTURIES, THE CLEAR DISTINCTION WHICH EXISTS BETWEEN THE GENERAL MINISTRY (PRIESTHOOD) AND THE SPECIFIC OR SACRAMENTAL MINISTRY (PRIESTHOOD) WHICH THE CLERGYMEN RECEIVED THROUGH ORDINATION. CONCERNING THE MINISTRY OF THE KING HE IS ANOINTED BY THE LORD AND HE RULES HIS PEOPLE ACCORDING TO THE LAWS OF THE STATE. HE DOES NOT HAVE SACRAMENTAL PRIESTHOOD AND CANNOT CONTACT THE SERVICES AND THE SACRAMENTS THAT THE PRIEST CONTACTS. THE EXCLUSION OF THE WOMAN FROM THE PRIESTHOOD DIDN'T CONCERN THE EARLY CHURCH. THROUGHOUT THE HISTORY OF THE CHURCH THERE HAS BEEN NO WOMAN PRIEST. THE ELEVATION OF A LAYMAN INTO EACH OF THE THREE RANKS OF THE PRIESTHOOD (BISHOP, PRESBYTER AND DEACON), IS ACHIEVED THROUGH THE ELECTION AND THE ORDINATION OF THE CANDIDATE FOR EACH DEGREE. DURING THIS PERIOD, THE PRAYERS OF ORDINATION RELATING TO THEIR THEOLOGICAL STRUCTURE FORM A PRISM, IN WHICH THE VARIOUS CURRENTS OF THESECOND CENTURY SEEM TO EXIST SEPARATE AND COMBINED. THERE EXIST CLEARLY LINGUISTIC, THEOLOGICAL AND VARIOUS OTHER DIFFERENCES IN THE WRITTEN DOCUMENTS RELATING TO THE BISHOP'S AND PRESBYTER'S PRAYER OF ORDINATION. THESE UNDERLINE THECONSTANT LEGISLATIVE INCREASE AS WELL AS THE SPECIFIC FORMULATION OF THE BISHOP'S POWERS. THEY ALSO SHOW THE MAJOR GAP BETWEEN CLERGYMEN AND LAYMAN. THE APOSTOLIC SUCCESSION THROUGH THE ORDINATION CONSTITUTES THE UNCHANGABLE CONTINUITY OF THE CHRIST-PRIESTHOOD WITHIN THE CHURCH AND UNDERLINES THE CONTINUITY OF THE APOSTOLIC KERYGMA, DIDASCALIA AND TEACHING, WHICH GUARANTEE THE UNITY OFTHE CHURCH AGAINST HERESIES.
