MARITIME ARBITRATION (M.A.), TO THE INTERNATIONALISATION OF WHICH CONTRIBUTESPAR EXCELLENCE THE INHERENT INTERNATIONAL CHARACTER OF SHIPPING, REVEALS A NEXUS OF FEATURES, WHICH LEND TO IT AN IDIOSYNCRATIC AUTONOMY VIS-A-VIS THE ENTIRE ARBITRAL PHENOMENON. THIS HYPOTHESIS WAS APPROACHED METHODOLOGICALLY ONTHE BASIS OF THE LATTER'S TELEOLOGY, WHICH IS CHARACTERISED BY THE ECONOMIC EFFECTIVENESS INTENDED BY THE CONTRACTING PARTIES IN SELCETING IT. THE MOST DECISIVE CIRCUMSTANCES TO SUBSTANTIATE THE CLAIM THA T M.A. DEMONSTRATES ATTRIBUTES OF AUTONOMY, ARE TRACE PRACTICES THEMSELVES AND ITS ORGANISATIONAL CONSTITUTION. THE INTERANTIONALLY PREVAILING TRADE PRACTICES REVEAL AN INTENSELY UNIFORM REGULATING FRAMEWORK, WHICH GOVERNS THE REQUIREMENTS FOR THE OPERATIO NAL ESTABLISHEMENT OF THE ARBITRAL CHOICE AND IS CONSTITUTED OF STANDARD ARBITRATION CLAUSES IN WIDESPREAD USE; THE MOST SALIENT MANIFESTATIONS OF M.A. ARE THREE: THOSE OF SEA-TRANSPORT, SALVAGE AND SHIPBUILDING. THE ORGANISATIONAL DIMENSION OF M.A. REVEAL S AS ITS MOST CRUCIAL CHARACTERISTIC THE PRESENCEOF CONCENTRATION FEATURES. THE CONDUCT OF 9 OUT OF 10 MARITIME ARBITRATIONS IN THE TWO MAJOR CENTRES, WITH THE TOTAL SUBJECT MATTER BEING DISTRIBUTED PROPORTIONATELY BY 70% TO LONDON, 20% TO NEW YORK AND JU ST 10% TO THE OTHER PERIPHERAL SCHEMES, ACHIEVES A SOLIC ARBITRAL "CASELAW", WHICH EXERTS DISCREET, ALBEIT DECISIVE, INFLUENCE OVER THE CONDITIONS OF MARITIME ACTIVITY.
Η ΝΑΥΤΙΚΗ ΔΙΑΙΤΗΣΙΑ (Ν.Δ.) ΣΤΗ ΔΙΕΘΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΟΠΟΙΑΣ ΣΥΜΒΑΛΛΕΙ ΚΑΤ' ΕΞΟΧΗΝ ΟΕΓΓΕΝΗΣ ΔΙΕΘΝΗΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ΤΗΣ ΝΑΥΤΙΛΙΑΣ, ΕΜΦΑΝΙΖΕΙ ΕΝΑ ΠΛΕΓΜΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΩΝ, ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΣΔΙΔΟΥΝ ΜΙΑ ΙΔΙΟΡΡΥΘΜΗ ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΠΡΟΣ ΤΟ ΚΑΘΟΛΟΥ ΔΙΑΙΤΗΤΙΚΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ. Α ΥΤΗ Η ΥΠΟΘΕΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΠΡΟΕΣΕΓΓΙΣΤΗΚΕ ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΚΑ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΗΝ ΤΕΛΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΥ, Η ΟΠΟΙΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΕΠΙΔΙΩΚΟΥΝ ΟΙ ΣΥΝΑΛΛΑΣΣΟΜΕΝΟΙ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΟΥ. ΟΙΠΛΕΟΝ ΚΡΙΣΙΜΕΣ ΠΕΡΙΣΤΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΔΙΝΟΥΝ ΥΠΟΣΤΑΣΗ ΣΤ ΟΝ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟ ΟΤΙ Η Ν.Δ. ΕΠΙΔΕΙΚΝΥΕΙ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΑΥΤΟΝΟΜΙΑΣ, ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΙΔΙΕΣ ΟΙ ΣΥΝΑΛΛΑΚΤΙΚΕΣ ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ ΚΑΙ Η ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΗ ΤΗΣ ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ. ΟΙ ΚΡΑΤΟΥΣΕΣ ΔΙΕΘΝΩΣ ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ ΤΩΝ ΣΥΝΑΛΛΑΓΩΝ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΟΥΝ ΕΝΑ ΕΝΤΟΝΑ ΟΜΟΙΟΓΕΝΕΣ ΡΥΘΜΙΣΤΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΠΟΥ ΔΙΕΠΕΙ ΤΙΣ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣ ΕΙΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΗΣ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΣ ΤΗΣ ΔΙΑΙΤΗΤΙΚΗΣ ΕΠΙΛΟΓΗΣ, ΣΥΓΚΡΟΤΟΥΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑ ΚΟΡΟΝ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΜΕΝΕΣ ΤΥΠΟΠΟΙΗΜΕΝΕΣ ΔΙΑΙΤΗΤΙΚΕΣ ΡΗΤΡΕΣ. ΕΙΝΑΙ ΔΕ ΟΙΤΡΕΙΣ ΟΙ ΚΥΡΙΟΤΕΡΕΣ ΕΚΦΑΝΣΕΙΣ ΤΗΣ Ν.Δ.: ΑΥΤΕΣ ΤΩΝ ΘΑΛΑΣΣΙΩΝ ΜΕΤΑΦΟΡΩΝ, ΤΗΣ ΕΠΙΘΑΛΑΣΣΙΑΣ ΑΡΩΓΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΝΑΥΠΗΓΗΣΕΩΣ. Η ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ Ν.Δ. ΕΜΦΑΝΙΖΕΙ ΩΣ ΚΑΙΡΙΟ ΓΝΩΡΙΣΜΑ ΤΗΣ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΤΙΚΩΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΩΝ. ΗΔΙΕΞΑΓΩΓΗ ΤΩΝ 9 ΑΠΟ ΤΙΣ 10 ΝΑΥΤΙΚΕΣ ΔΙΑΙΤΗΣΙΕΣ ΣΤΑ ΔΥΟ ΒΑΣΙΚΑ ΚΕΝΤΡΑ, ΜΕ ΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΗΣ ΥΛΗΣ ΝΑ ΚΑΤΑΝΕΜΕΤΑΙ ΠΟΣΟΣΤΙΑΙΑ ΚΑΤΑ 70% ΣΤΟ ΛΟΝΔΙΝΟ, 20% ΣΤΗ ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ ΚΑΙ ΜΟΛΙΣ 10% ΣΤΑ ΛΟΙΠΑ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΑ ΣΧΗΜΑΤΑ, ΕΠΙΤΥΓΧΑΝΕΙ ΣΥΜΠΑΓΗ ΔΙΑΙΤΗΤΙΚΗ "ΝΟΜΟΛΟΓΙΑ", Η ΟΠΟΙΑ ΑΣΚΕΙ ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΗ, ΑΛΛΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΗ, ΕΠΙΡΡΟΗ ΣΤΟΥΣ ΟΡΟΥΣ ΤΗΣ ΝΑΥΤΗΛΙΑΚΗΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑΣ.
Εθνικό Κέντρο Τεκμηρίωσης και Ηλεκτρονικού Περιεχομένου (ΕΚΤ)
