The adaptability of cherry plants to salinity conditions was investigated using the two most commonly cultivated varieties (‘Τragana Edessis’ and ‘Bigarreau Burlat’) and two rootstocks (Mazzard and CAB-6P), different salts (CaCl2 and NaCl) as also non salt external medium of high osmotic potential. Three greenhouse experiments were carried out to study the effects of salinity on plant growth, nutrient composition, water relations, chlorophyll concentration, as well as to study the ability of cherry trees to recover after a period of salt and non-salt osmotic stress. Furthermore an in vitro experiment was carried out to study the effect of NaCl and CaCl2 on plant growth, nutrient composition, as well as the activity of enzymatic and non-enzymatic antioxidant compounds. The results of this thesis showed that: a) salinity produces a decrease on plant growth, an increase on the toxic ions (Na and Cl) concentration in all plant parts, and a decrease on macronutrients concentration, b) salinity produces a decrease of chlorophyll concentration and water and osmotic potential of leaves, c) salinity induces the activities of peroxidase and non-enzymatic antioxidants, whereas it depresses the activity of catalase, d) the level of salinity tolerance of the different cultivars depends on restriction of both uptake and translocation to leaves of the toxic ions Na and Cl, e) cherry plants have the ability to recover after a relatively short period of mild NaCl stress, f) the studied varieties can be classified according to their tolerance to salinity: Tragana Edessis > Bigarreau Burlat.
Μελετήθηκε η προσαρμοστικότητα της κερασιάς σε συνθήκες αλατότητας καλύπτοντας τις κύριες καλλιεργούμενες ποικιλίες (Τραγανά Εδέσσης και Bigarreau Burlat) όπως και δύο υποκείμενα (Mazzard και CAB-6P), όσο και διάφορα άλατα (CaCl2 και NaCl) καθώς και συνθήκες υψηλού οσμωτικού δυναμικού μη αλατούχου εξωτερικού διαλύματος. Τρία πειράματα θερμοκηπίου χρησιμοποιήθηκαν για την μελέτη της επίδρασης της αλατότητας στην αύξηση των φυτών, τη χημική σύσταση, τις υδατικές σχέσεις, την συγκέντρωση χλωροφύλλης, όπως και για την μελέτη της δυνατότητας ανάκαμψης της κερασιάς μετά από μια περίοδο καταπόνησης με NaCl και με σακχαρόζη. Επίσης έγινε ένα πείραμα ιστοκαλλιέργειας, στο οποίο μελετήθηκε η επίδραση των NaCl και CaCl2 στην αύξηση των φυτών, τη χημική σύσταση καθώς και στη δράση ενζυμικών και μη αντιοξειδωτικών. Τα αποτελέσματα αυτής της διατριβής δείχνουν ότι: α) η αλατότητα προκαλεί μείωση της αύξησης των φυτών, αύξηση της συγκέντρωσης τοξικών ιόντων (Na και Cl) όλων των φυτικών τμημάτων και μείωση της συγκέντρωσης των μακροστοιχείων, β) η αλατότητα προκαλεί μείωση της συγκέντρωσης χλωροφύλλης και του υδατικού και οσμωτικού δυναμικού των φύλλων, γ) η αλατότητα προκαλεί αύξηση της ενεργότητας της υπεροξειδάσης και αύξηση της μη-ενζυμικής αντιοξειδωτικής ενεργότητας και μείωση της δράσης της καταλάσης δ) ο βαθμός ανθεκτικότητας στην αλατότητα των διάφορων ποικιλιών καρασιάς εξαρτάται από τον περιορισμό τόσο της πρόσληψης όσο και της μεταφοράς στο φύλλο τοξικών ιόντων Na και Cl, ε) η κερασιά έχει δυνατότητα ανάκαμψης μετά από μία μικρή σχετικά περίοδο καταπόνησης και με χαμηλή συγκέντρωση NaCl, στ) οι ποικιλίες που μελετήθηκαν κατατάσσονται ως προς την αντοχή τους στην αλατότητα: Τραγανά Εδέσσης > Bigarreau Burlat.
Εθνικό Κέντρο Τεκμηρίωσης και Ηλεκτρονικού Περιεχομένου (ΕΚΤ)
