INTRODUCTION: The systemic inflammatory reaction is activated during cardiac surgery and it has been associated with adverse outcome, increased morbidity and mortality. Patients with depressed left ventricular function are more susceptible to develop postoperative complications after cardiac suroerv. AIM: The aim of our study was to examine the effect of severe left ventricular dysfunction to the activation of systemic inflammatory reaction during and after coronary artery bypass grafting (CABG) in patients with coronary artery disease. MATERIAL - METHODS: Clinical prospective study. 28 patients underwent in CABG. 12 patients had depressed left ventricular function before operation (Low Ejection Fraction. <30%) - Low EF group (study group). 16 patients had normal left ventricular function (Normal EF. >50%) - Normal EF group (control group). The levels of inflammatory mediators TNF-g. IL-6. IL-8. IL-10 and PAF-AcH were measured preoperativelv. during and after cardiopulmonary bypass (CPB) and 24 hours after the cardiac operation. RESULTS: Higher levels of almost all inflammatory mediators were detected in patients with depressed left ventricular function before, during and after CPB compared with patients of normal EF group. IL-6 levels were found statistically significantly higher in Low EF group before the induction of anesthesia (p=0.039)and after the administration of Protamine (o=0.02). IL-8 levels were found statistically significantly higher in Low EF group before the induction of anesthesia (p=0.05). 30 min after the start of CPB (p=0.02). after the administration of Protamine (p=0.015) and 24 hours after the end of operation (o=0.05). No statistically significant differences were demonstrated between the 2 groups of studyrelatively to TNF-g. IL-10 and PAF-AcH. CONCLUSIONS: Patients with depressed left ventricular function appear greater activation of systemic inflammatory response than the patients with normal function when thev underwent CABG with extracorporeal circulation.
ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Η συστηματική φλεγμονώδης αντίδραση αποτελεί ένα μηχανισμό, ο οποίος κινητοποιείται στη διάρκεια των καρδιοχειρουργικών επεμβάσεων και έχει συσχετισθεί με δυσμενή πρόγνωση και αυξημένη νοσηρότητα και θνητότητα. Έχει βρεθεί ότι οι ασθενείς με επηρεασμένη συσταλτικότητα της αριστερής κοιλίας είναι περισσότερο επιρρεπείς στην ανάπτυξη μετεγχειρητικών επιπλοκών μετά από καρδιοχειρουργική επέμβαση και αποτελούν μία ευαίσθητη ομάδα καρδιοχειρουργικών αρρώστων. ΣΚΟΠΟΣ: Σκοπός της έρευνας είναι να εξετάσει το βαθμό, στον οποίο η επηρεασμένη συσταλτικότητα της αριστερής κοιλίας επηρεάζει την έκλυση της συστηματικής φλεγμονώδους αντίδρασης σε στεφανιαίους αρρώστους κατά τη διάρκεια και μετά την εκτέλεση αορτοστεφανιαίας παράκαμψης. ΥΛΙΚΟ - ΜΕΘΟΔΟΙ: Κλινική προοπτική μελέτη, όπου 28 συνολικά ασθενείς υποβλήθηκαν σε χειρουργική επέμβαση αορτοστεφανιαίας παράκαμψης.12 ασθενείς είχαν προεγχειρητικά επηρεασμένη συσταλτικότητα της αριστερής κοιλίας (Χαμηλό κλάσμα εξώθησης < 30%) - Ομάδα χαμηλού κλάσματος εξώθησης (Ομάδα μελέτης). 16 ασθενείς είχαν φυσιολογικό κλάσμα εξώθησης - Ομάδα φυσιολογικού κλάσματος εξώθησης (Ομάδα ελέγχου).Προσδιορίστηκαν οι τιμές των φλεγμονωδών δεικτών TNF-α, IL-6, IL-8, IL-10 και PAF-AcH προεγχειρητικά, στη διάρκεια και 24 ώρες μετά την εκτέλεση της καρδιοχειρουργικής επέμβασης.ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Υψηλότερες τιμές όλων των δεικτών με ελάχιστες εξαιρέσεις ανιχνεύθηκαν σε όλες τις χρονικές στιγμές της δειγματοληψίας στους ασθενείς με επηρεασμένη συσταλτικότητα της αριστερής κοιλίας. Η IL-6 βρέθηκε στατιστικά σημαντικά υψηλότερη στην ομάδα με χαμηλό κλάσμα εξώθησης, πριν την εισαγωγή της αναισθησίας (ρ=0,039) και μετά τη χορήγηση της πρωταμίνης (ρ=0,02). Η IL-8 βρέθηκε στατιστικά σημαντικά υψηλότερη στην ομάδα με χαμηλό κλάσμα εξώθησης, πριν την εισαγωγή της αναισθησίας (ρ=0,05), 30 λεπτά μετά την έναρξη τηςεξωσωματικής κυκλοφορίας {ρ=0,02), μετά τη χορήγηση της πρωταμίνης (ρ=0,015) και 24 ώρες μετά το χειρουργείο (ρ=0,05). Δεν παρατηρήθηκε στατιστικά σημαντική διαφορά μεταξύ των δύο ομάδων στο σύνολο των δειγμάτων για τους παράγοντες TNF-a, IL-10 και PAF-AcH. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Οι ασθενείς με επηρεασμένη συσταλτικότητα της αριστερής κοιλίας παρουσιάζουν μεγαλύτερη κινητοποίηση του μηχανισμού της συστηματικής φλεγμονώδους αντίδρασης, όταν υποβάλλονται σε καρδιοχειρουργική επέμβαση αορτοστεφανιαίας παράκαμψης με εξωσωματική κυκλοφορία σε σχέση με ασθενείς με φυσιολογική λειτουργικότητα.